wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 6566 | WYNIKÓW
Domowy rozgardiasz
Coraz częstej mam dosyć mojej sporej rodziny. Ciągle ktoś wchodzi, wychodzi, panuje nieustanny ruch, mało kto sprząta za sobą. Mama ma gabinet w domu, czasami wpada na chwilę i od razu są krótkie dyspozycje. Lubię błysk w kuchni, chętnie ją sprzątam, ale brat tego nie docenia, siostra się nie przejmuje, o maluchach nie wspomnę. Tato w nerwach nazwał brata idiotą, byłam tym oburzona. Czuję się jakbym żyła w patologicznej rodzinie. Siedzę i płaczę, a kuchnia znowu zadeptana
Gimnazjalistka
Niech się śmieją
Bardzo lubię czytać Małego Gościa Niedzielnego, a kiosk w którym go kupuję znajduje się przy mojej szkole. Później w szkole na przerwie czytam tę gazetę, a dużo osób z mojej klasy zagląda mi pyta się i się ze mnie śmieje. Na szczęście mam koleżankę i kolegę, którzy zwykle do mnie podchodzą i rozwiązują ze mną np. krzyżówkę, ale moja koleżanka później mówi, że i tak jej nie przekonam do tej "dziwnej gazeteczki" Proszę o szybką odpowiedź
5-klasistka
Brak tytułu
Tutaj kiedyś była przeprawa promem przez Wisłę z Zaboru Austriackiego do Pruskiego. W wakacje jeżdżę z mamą i tatą i siostrą nad Zaporę Goczałkowicką i oglądam jezioro duże jak morze, zrobione przez Wisłę. Kiedyś tam była dzielnica Zabrzega i kościół, a potem zalali to miejsce wodą i tak powstało Jezioro Goczałkowickie. Teraz lubię tam jeździć na rowerze i patrzeć na fale. Na zdjęciu stoję na ścieżce na Zaporze, a za murkiem jest Jezioro Goczałkowickie na Wiśle.
Zaczęło się
Już wiem, co to jest Mundial i wiem, że bardzo to lubię. Impreza ma same plusy. Pan spędza mnóstwo czasu przed telewizorem, a na stoliku obok fotela i kanapy co rusz pojawiają się różne przysmaki. Pani udaje, że ona nie może tak siedzieć, więc przygotowała pudełko z włóczkami, kordonkami i szydełkami, ale widzę, że głównie wpatruje się w ekran. Kuba i Łukasz pomogli przygotować transmisje meczów na plebanii, a będą też pokazy na zewnątrz, o ile pogoda dopisze.
Dobry dzień
Dzisiaj w szkole miałam dobry humor tak na 50%. Jak przyszłam na WF, to koleżanka powiedziała "Cześć. Co tam u ciebie?". Odpowiedziałam, że dobrze i uśmiechnęłam się. Na siatkówce, gdy nie odbiłam
piłki, inna powiedziała na głos, że to wszystko moja wina. Że ja nigdy nie odbijam piłki. Ale się tym tak bardzo nie przejęłam. Na ostatniej lekcji siedziałam z inną dziewczyną i było fajnie. Na przystanku zawsze
stoję lub siedzę sama. Koleżanki śmiały się, może ze mnie?
Samotna
Warto spróbować
Zawsze interesowałam się muzyką. Co niedzielę lub w święta śpiewam psalmy w kościele. Od dawna chciałam chodzić na lekcje śpiewu. Mama chciała zapisać mnie na zajęcia wokalne w domu kultury. Niestety, nauczycielka jest młoda, więc i niedoświadczona. Prowadzi tylko zajęcia grupowe. Nie chcę takich zajęć. Gdy zaśpiewam coś źle, to pewnie wszyscy wybuchną śmiechem, a ja będę tam stała jak jakiś kołek. Nie wiem, czy warto iść na tę lekcję, czy lepiej sobie odpuścić?
11-latka
Wyjaśnienie nieporozumień
Trafiliśmy razem do klasy i on zwrócił na mnie uwagę. Mówił, że jestem ładna, że bardzo mnie lubi. Wiem, że zakochał się, tylko nigdy nie potrafił mówić tego wprost. Uznałam, że jesteśmy jednak za młodzi, zmieniłam zachowanie, a on zmartwiony, że go olewam. Chcę krzyczeć, że mi na nim zależy, ale ukrywam to, a nawet napisałam mu, że nie mogę być jego przyjaciółką. Chyba przesadziłam, czuję się podle, bo to cudowny chłopak. Nic teraz nie wiem.
Gimnazjalistka
Wysoki problem
Mam niecałe 14 lat, a już mam 175cm wzrostu. Nie dość, że mam problemy z kręgosłupem, często mnie boli, to rówieśnicy są o wiele niżsi. jestem najwyższa w klasie, a inni śmieją się z tego i obgadują za plecami. Mam tego dość, a nadal rosnę. Na dodatek chłopak, który mi się podoba (i ja mu chyba też) jest o głowę niższy. Lubię z nim gadać, ale wtedy inni śmieją się i obgaduję, myślą, ze jesteśmy dziwni.
Wysoka
Nie chcę wakacji
Wszyscy cieszą się nadchodzącymi wakacjami, a ja jakoś nie potrafię. Mnie to przygnębia. Nie mam żadnych planów. Wrócę po zakończeniu roku do domu, usiądę na łóżku i nie będę miała żadnego celu w życiu przez dwa miesiące. Nie będę się widziała z klasą, z ludźmi. Bardzo lubię swoje liceum. Gdy wychodzę z domu, jestem wśród ludzi, rozmawiamy, śmiejemy się, czuję się dobrze. Co ja będę robić w domu? Pewnie każdy ze znajomych rozjedzie się, telefony zamilkną.
Odosobienie
Nie wyjeżdżałam nigdzie w czasie wakacji, nie miałam kontaktu z koleżankami. Siedziałam przed komputerem lub czytałam książki. Najchętniej nie wychodziłabym z pokoju. W szkole mi dokuczali, bo się dobrze uczę. Złość wyładowywałam na rodzicach, często się z nimi kłóciłam. Dlatego najchętniej nie ruszałabym się nigdzie z mojego pokoju. Wiem, że doradzi mi Pani wizytę u psychologa, ale ja nie pójdę, nie powiem o tym rodzicom za nic. Czy mogę coś zrobić, by się przygotować do wychodzenia do szkoły?
15-latka
