wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3286 | WYNIKÓW
"Otwarte okno"
Moje dzieciństwo było ciężkie z pijącym ojcem. Aż tu niedawno ojciec przestał pic, rzucił też palenie, wystraszył się choroby. Niestety, wcale nie jest teraz łatwiej, bo ojciec jest drażliwy, do wszystkiego się wtrąca, a z mamą to się im raczej nie układa. Tymczasem ja bym się chciała im zwierzać z moich problemów. Już za rok matura, co dalej, tyle spraw. Mam cudownego chłopaka, świetnie się dogadujemy, mam grupę przyjaciół, ale dom to miejsce, w który najczęściej wybucham, czego się potem bardzo wstydzę. Czy to za wielkie pragnienie, by można się z rodzicami dogadywać, rozmawiać, szukać wsparcia?
Licealistka
Tomasz Reczko
J 20,19-31 Słowa Ewangelii według świętego Jana Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana!”. Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”.
Zabrakło czasu
Zaczęłam chodzić z chłopakiem, ale zaraz potem wyjechałam na obóz. Byłam tak zajęta, że nie miałam czasu na pisanie SMS-ów. Zresztą, on też nie pisał. Wróciłam i dowiedziałam się, że już nie jesteśmy parą, że on ma nową dziewczynę, a na mnie jest obrażony o to milczenie. Bardzo mi przykro, przecież naprawdę nie miałam czasu.
Gimnazjalistka
Według jednego wzoru
Koleżanki w naszej klasie są wszystkie jednakowe- rozmawiają tylko o chłopakach, kosmetykach, serialach, uznają tylko jeden rodzaj muzyki, strojów. O sprawach wiary nie można nawet wspomnieć, o poważnych planach na przyszłość też nie. . Na szczęście mam przyjaciółkę, która ma takie same zasady jak ja. Tylko, że gdy jej nie ma w szkole, to mi ciężko i źle. Wiem, że koleżanki nas uważają za dziecinne, dziwne, odsuwają się od nas, trochę się śmieją.
13-latka
Samodzielność pilnie potrzebna
Byłyśmy jak siostry. Znałyśmy się od przedszkola, potem siedziałyśmy w ławce przez całą podstawówkę i teraz w gimnazjum. Jakiś czas temu pojawił się w jej życiu chłopak i to był początek naszego rozstania. Nagle zaczęło jej brakować czasu, żyła swoimi sprawami, zmieniła się. Teraz nadeszła jeszcze wiadomość o wyjeździe z kraju. Jak ja sobie bez niej poradzę?
Gimnazjalistka
Ta i żadna inna
Zakochałem się na poważnie. Co prawda jestem głęboko wierzący, a ona nie chodzi do kościoła, ale trudno. Wyznałem jej uczucie, ona się zgodziła na chodzenie, ale bardzo szybko uznała, że to nie dla niej. Powiedziała, że to nie ma sensu, że ona nie chce jeszcze chłopaka. Ale ja nie odpuszczam, robię jej propozycje każdego dnia, wysyłam SMS-y i staram się jak mogę. Bo ja czuję, że jesteśmy dla siebie. Co jeszcze mogę zrobić?
14-latek
Złoty środek
Od zawsze byłam, jestem i będę zdania, że to chłopak powinien zaczynać znajomość. Ale jest pewne "ale". Z każdym dniem zauważam, że chłopcy w większości po prostu nie umieją zagadać, poznać się z dziewczyną. Jak tu znaleźć złoty środek, żeby nie być nachalną a jednocześnie sprawić, żeby sam zechciał się przyjaźnić z każdym dniem coraz bardziej i żeby częściej o mnie myślał? Tylko jak tu tyle czasu czekać spokojnie? No i boje się nagłego sprowadzenia na ziemię.
Licealistka
