wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 869 | WYNIKÓW
Na czarno
Przyjaciółka zmieniła szkołę, ma nowe środowisko, nie ma rzekomo czasu na spotkania. Zostałam sama. W domu rodzice kompletnie się już nie dogadują, mną się nie interesują, nie usłyszałam nigdy zwykłego „kocham cię”. Czarno widzę przyszłość- nie zdam matury, nie będę studiowała, nie dostanę dobrej pracy, nie poznam dobrego chłopaka, nie założę rodziny. Czarno to widzę.
16-latka
Nowe spojrzenie
Tak właściwie to teraz zacznę doceniać samą siebie, że ja też coś mogę znaczyć i samą sobą się zajmę - dla samej siebie. Wcześniej tak przykładałam się do nauki, bo on się uczył. Ćwiczyłam, żeby super wyglądać. Teraz uczę się dla siebie, dla swojej przyszłości , ćwiczę dla siebie, dla kondycji i wytrwałości. Zawsze bałam się, że przy nim nie tak wyglądam, bluzka nie taka, włosy nie tak ułożone. Teraz całkowicie mnie to nie obchodzi, jak on mnie postrzega. Wszystko co robię, robię dla siebie. To trochę egoistyczne, ale innego wyjścia nie widzę. Pan Bóg niech mną kieruje. Nie będę tak skrupulatnie planować przyszłości, niech On to zrobi. Warto mieć marzenia. Chcę się uczyć, studiować, pracować. Kogoś tam kiedyś spotkam albo i nie spotkam. Pan Bóg wie lepiej, co mi jest potrzebne
15-latka
Niewierząca dziewczyna raz jeszcze
Czas mija, a nie zerwałem, lecz czuję się źle, nie chce mi się planować przyszłości, bo jej nie widzę. Ona zapewnia, że kocha, przylgnęła do mnie, lecz pod żadnym względem nie chce zbliżyć się do kościoła, nie chce moich znajomych itd. Myślałem, że ona się nawróci, a tu nic. Czuję się wypalony, ale też odpowiedzialny z nią. Marzę o wierzącej dziewczynie...
Licealista
Stres przed wyjazdem
Po raz pierwszy pojadę na oazę. Nigdy wcześniej nie wyjeżdżałam. Bardzo stresuję się tym wyjazdem. Nie wiem, jak zacząć rozmowę z rówieśnikami. Nie wiem też, czy mam mówić szczerze o swoich zainteresowaniach-dużo czytam i lubię muzykę klasyczną. Czy udawać taką, jak wszyscy i nie przyznawać się do dobrych ocen i ambitnych planów na przyszłość? Nie chcę zostać wyśmiana i stać się obiektem docinków.
14-latka
Zatrzymać czas
Nie chcę iść do gimnazjum, bo wtedy nasza klasa się rozdzieli i jak tylko sobie pomyślę, że to już wkrótce nastąpi, to chcę mi się płakać, że było tak super i już tak nie będzie. Gdybym mogła, trzymałabym się rękami i nogami, żeby nic się nie zmieniło, żeby zostało jak jest i żeby nie iść w przyszłość. Wszyscy chcą być dorosłymi, ale ja nie.
Szóstoklasistka
Niepewność
Od niedawna mam chłopaka. Widzę, że mu bardzo zależy i że coś czuje. Zaczyna myśleć nawet o naszej wspólnej przyszłości. Jedyny problem jest taki, że ja nie wiem, czy czuję to samo, czy go kocham, czy po prostu jestem zauroczona, czy tylko potrzebuję się do kogoś przytulić, porozmawiać. Nie chcę go rozczarować, ale nie chcę robić nic wbrew sobie. Proszę o rade.
16- latka
Optymistom łatwiej
Coraz bardziej martwię się o moją przyszłość. Wszyscy dorośli na okrągło narzekają i uważają, że nic dobrego nas, młodych, nie czeka. Uczę się bardzo dobrze, szczególnie lubię przedmioty ścisłe. Tymczasem słyszę, że na nic mi nauka, bo pracy i tak nie dostanę. W tym roku wybór szkoły średniej. Myślałem o liceum, ale rodzina radzi zawodówkę, że niby robotnik szybciej znajdzie pracę. Już nawet nie wiem, czy moja nauka ma sens.
Gimnazjalista
Łoś nad Biebrzą
To zdjęcie zrobiłam będąc nad Biebrzą na ścieżkach edukacyjnych w Osowcu. Jadąc samochodem zauważyliśmy łosia, który wyszedł z przydrożnych krzewów. Znajdowałam się zaledwie kilka metrów od niego, jednakże łoś na nas nie zwracał uwagi, lecz zaczął się beztrosko drapać, później od przewodnika dowiedziałam się, że to 3-letni łoś, który w przyszłości będzie łopataczem, ale na razie jego rogi wyglądają jak serduszka. Zdjęcie zrobiłam w Biebrzańskim Parku Narodowym w dniu 09.07.2015 r.
Płacz za gimnazjum
Jestem za bardzo sentymentalna. Kończy się nauka w gimnazjum i na samą myśl lecą mi łzy. Tak bardzo polubiłam szkołę, koleżanki, kolegów, nauczycieli i ogólnie atmosferę. Wiem, że powinnam się zmienić, bo kto to widział płakać za szkołą. Zastanawiam się, jak szybko ten czas minął, jak wiele się zmieniło, ciekawi mnie też przyszłość. Tutaj przeżyłam pierwsze zauroczenie i ciągle ten sam chłopak jest w moim sercu. Co zrobić, by nie być taką sentymentalną?
Gimnazjalistka
Czas na działanie
Zacznie się klasa maturalna, a ja z powodu wielkiej nieśmiałości nie dałam jeszcze do zrozumienia chłopakowi, że jest dla mnie ważny. Zwróciłam na niego uwagę od pierwszych tygodni w klasie I. Ma jasne wartości, czyli jest głęboko wierzący, wszechstronnie się rozwija, biega na różne zajęcia, ma ambitne plany na przyszłość. Wydaje mi się, że kilka razy spoglądał na mnie, ale stawałam się wówczas jak skała i chyba go do siebie zraziłam.
Maturzystka
