wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1246 | WYNIKÓW
Zaplątanie
Niedawno się przeprowadziłam i napisał do mnie taki chłopak z nowego osiedla. Ani się z nim nie przyjaźnię, ani nic, nawet mi się nie podoba. Natomiast bardzo spodobał mi się inny chłopak z nowego osiedla, przyjaciel tamtego. Widujemy się często w trójkę, ale częściej rozmawiam z tym chłopakiem, który do mnie napisał, niż z tym, który mi się podoba. Pisałam do niego kilka razy i dobrze nam się pisało. Ale On niestety nie pisze. Boję się, że on myśli, że ja spotykam się z tym jego przyjacielem, i dlatego nie pisze. Na razie dałam sobie spokój, bo nie chce być nachalna i czekam, aż sam napisze
Gęsim piórem nie pisze się byle czego.
Zapisuje się nim tylko najważniejsze chwile z Panem Bogiem. Czytałam niedawno niezwykłą historię o francuskim filozofie i matematyku, Blaise Pascalu. Na pewno usłyszycie o nim w szkole. Ale na pewno w szkole nie usłyszycie o tym, że Pascal zawsze nosił przy sobie wyjątkową kartkę. Kartka była złożona w małą kostkę i zaszyta w ubranie. Gdy uczony zmieniał płaszcz z jesiennego na zimowy, wyciągał kartkę i zaszywał pod podszewkę płaszcza, który właśnie nosił. Co takiego było na tej kartce? Pascal zapisał na niej chwilę, w której spotkał żywego Boga.
Dziurawe serce
We wrześniu on kręcił się koło jednej z koleżanek. Nawet byli krótko parą, co było klasowym wydarzeniem. Szybko się rozstali, a on już spędzał czas z następną, potem z kolejną. Niedawno zainteresował się mną. Siadał obok mnie w ławce, mówił, że ślicznie wyglądam, spędzaliśmy razem przerwy. Po dwóch tygodniach koniec, teraz to samo ma koleżanka. A moje serce jest dziurawe i nie wiem, jak je wyleczyć.
Gimnazjalistka
