wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1369 | WYNIKÓW
Natłok problemów?
Ciocia zaprosiła mnie do siebie na wakacje. Daleka wyprawa samolotem. Tak się ucieszyłam, że aż skakałam. A tu nagle rodzice, że to jeszcze nie jest pewne, że jeśli się moje oceny nie poprawią, to nici z wyjazdu. Załamałam się, wszystkiego mi się odechciało. Modlę się o pomoc do mojego Anioła Stróża, bo z nim łatwiej na sprawdzianach. Bo ja tak bardzo chcę jechać. Nikt mnie nie rozumie, rodzice tylko żądają lepszych ocen, koleżanki nie widzą problemu, czuję się samotna…
Gimnazjalistka
Chory przyjaciel
Jeden z moich przyjaciół to chory chłopak. Staram się to rozumieć i pamiętać o tym. Wspieram go jak umiem, ale czasami jestem zmęczony jego wybuchami i gadaniem, że się zabije, że nie ma po żyć, że jest tylko ciężarem dla wszystkich, że nie chce litości. Często ma do mnie pretensje, chociaż moim zdaniem nie ma racji. Pomagam, jak potrafię, bo dobrze widzę, jak mu ciężko, ile ma ograniczeń, ale czy to jest faktycznie dobre?
Przyjaciel
Młodzi adoratorzy
Jestem osobą radosną, bezpośrednią, więc chyba z tego powodu pojawiło się przy mnie kilku młodszych adoratorów. Żartuję z nimi, wracamy razem ze szkoły, czasami coś wspólnie idziemy załatwić. Jeden żartobliwie nazywa mnie siostrą. Ale bywa, że każdy z nich zaczyna okazywać, że im nie zależy na przyjaźni, tylko na innej relacji. Nie chcę ich gwałtownie odrzucić, ale czuję, że coś jest nie tak. Są dla mnie dobrymi przyjaciółmi, ale o innych układach mowy nie ma.
Licealistka
Jak Noe
W mojej klasie wszyscy chłopcy używają niesamowitej ilości wulgaryzmów. No i nauczyłem się tego od nich, poza tym, nie można się wyróżniać, bo zaraz wyśmieją. Jestem na siebie zły, ale to już nawyk i słowa same wyskakują. Poza tym oni są tak ogólnie wulgarni, we wszystkim i ja też. Ostatnio niepisany szef chłopaków zaczął wyśmiewac jednego z kolegów i nikt już nim nie gada, każdy go omija. Czuję, że to kolejne zło, ale jakoś brakuje mi siły, by zachowywać się inaczej. Bo się nie da. Wpływ grupy jest okropny.
14-latek
Wejść raźno w grupę
Na początku gimnazjum byłam optymistą, że oto stanę się otwarta na innych, otoczona koleżankami. Tymczasem jest coraz gorzej. Nawet dawna przyjaciółka z podstawówki się odsunęła, Gdzieś razem chodzą, mają swoje sprawy, a ja czekam na zaproszenie i nic. Przykro mi, nie wiem, dlaczego tak się dzieje.
Gimnazjalistka
