wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4813 | WYNIKÓW
Utrzymać kontat?
Od pierwszej klasy podstawówki znam jedną dziewczynę. Do piątej klasy, pomiędzy nami obojętna, potem koleżeńska, a pod koniec podstawówki zaczęliśmy pisać na fb, sporo rozmawiać. W czasie wakacji spotkaliśmy się kilka razy. Ale ona idzie do gimnazjum w mieście, a ja zostaję u nas. Czy warto ciągnąć tę znajomość? W sumie jestem dosyć samotny. Mój najlepszy kolega odsunął się ode mnie, chyba też zazdrosny o tę dziewczynę.
14-latek
Czas oczekiwania
Należę do wspólnoty i poznałam na wakacjach tej wspólnoty dwóch chłopaków. Niestety, jeden z nich nie chodzi na spotkania grupy, które są w ciągu roku. Drugiego, który mi się podoba, jest wartościowy, wierzący i mądry wstydzę się prosić o kontakt (wiem z doświadczenia, że trzeba być delikatnym i raczej robić tak, żeby się nie domyślił, że bardzo go lubię, bo wtedy się onieśmieli.
Proszę o poradę w sprawie kolegów, co robić?
12-latka
Nie chcę klasowej Wigilii
Nie mam ochoty iść na klasową Wigilię. W tamtym roku było bardzo fajnie, ale im więcej myślę o piątku, tym mniej chcę pójść. Denerwuje mnie, że cały rok się nie znosimy i nagle jest wszystko super fajnie. Mam wrażenie, że nawet wtedy wszyscy są fałszywi. Nie uznaję czegoś takiego jak dzielenie się opłatkiem, w mojej rodzinie tego nie ma. Nie rozumiem, dlaczego koleżanki namawiają, abym przyszła, przecież to zwykłe spotkanie.
Nastolatka
Niezdecydowany chłopak
Poznaliśmy się na wyjeździe, potem raz się widzieliśmy i koniec. Ale cały czas był kontakt SMS-owy, mailowy. Byłam przekonana, że on wykorzysta wreszcie okazję, byśmy się spotkali, sugerowałam, pisałam, kiedy będę, on temat ignorował. Odezwał się wczoraj, pewnie dlatego, że dałam nowe zdjęcie na f-b. Mam ochotę zakończyć tę komedię, ale jak to załatwić? Lubię jasne sytuacje, a przecież czasami będziemy się gdzieś widywali…
19-latka
Człowiek, który uwierzył Bogu
Spotkaliśmy się w jednej z najlepszych kawiarni w mieście. Był punktualny. Ubrany w markową odzież, sportowe buty i czapkę z daszkiem wyglądał na nieco speszonego, choć nie od dziś przecież budzi zainteresowanie mediów. Zaskoczony popularnością, niechętnie mówi o sobie. Bardziej skupiony na swoim projekcie, waży każde słowo. Za oknem, już od kilku dni, padał majowy deszcz. Soczysta zieleń i zapach wiosny były dokładnym zaprzeczeniem słów, które miał w głowie.
Przyjaciółka w ciemnej dolinie
Pod koniec gimnazjum miałam ciężki okres, gdy biegałam na imprezy, paliłam, piłam, zawierałam nieciekawe znajomości. Ale to już przeszłość. Jestem wierząca, praktykująca, mam plany i marzenia. Martwię się jednak o przyjaciółkę, która nie widzi nic złego w tym, że żyje ze swoim chłopakiem, ale oboje deklarują się jako wierzący, chodzą na spotkania grupy, ale też ciągle imprezują. Dyskutujemy, ale to jak grochem o ścianę.
Licealistka
Kłopoty innej
W klasie brakuje mi koleżanek. Jesteśmy bowiem tak różne. One żyją głównie obgadywaniem, śmieją się z tematów, które mnie nie śmieszą. Aby się z nimi zakolegować, musiałabym być jak one, a mnie od plotek odrzuca. Na oazie dobrze się dogaduję, mam o kilka lat starszą dobrą koleżankę, możemy rozmawiać godzinami. Już nie wiem, czy upodobnić do dziewczyn w klasie i jak się ośmielić na spotkaniach oazowych.
Gimnazjalistka
Domatorka z przymusu
Nigdzie nie wychodzę, tylko na spotkanie oazowe, ale z koleżanką. Gdy ona nie może, brakuje mi odwagi, by pójść samej. Dzięki temu mam co robić w piątek wieczorem. W domu jestem spontaniczna, ale poza nim jest ciężko. Nie lubię zabierać głosu ani w szkole, ani na oazie. W czasie wakacji wyjeżdżam na oazę. Trochę się boję, bo tam będzie mnóstwo nieznanych mi osób.
Licealistka
Nie wiem, co czuję
Mam dużo nauki, zajęć dodatkowych, konkursów itp. Od zawsze marzę o miłości, o idealnym mężu, tęsknię za tym. Całą podstawówkę i gimnazjum spędziłam platonicznie zakochana w dużo starszym chłopaku. Niedawno poznałam trochę starszego chłopaka. Piszemy codziennie, świetnie się dogadujemy, ale on coraz częściej mówi komplementy, a ja, chociaż go lubię, czekam na niego i cieszę się ze spotkań, to nie wiem, co czuję.
17-latka
Pary licealne raczej
Nowa iskra
Rozstaliśmy się z chłopakiem, to była nasza wspólna decyzja. Ale spotkaliśmy się niedawno na imprezie, tańczyliśmy, było tak pięknie jak dawniej, iskrzyło mocno. A przecież ja już zaczęłam chodzić z innym chłopakiem i teraz czuję, że to był błąd, bo drażnią mnie jego wady. Nie chce go jednak zranić. Boję się ryzykować, nie wiem, co robić. Czy to prawda, że kocha się tylko raz, że największa jest pierwsza miłość?
17-latka
