wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3566 | WYNIKÓW
Bezsens odchudzania
Pod wpływem mediów, rozmów z koleżankami spojrzałam na siebie krytycznie i uznałam, że też powinnam chociaż ze 3 kilogramy zgubić. Ale czas płynie, a mi nic nie ubyło, za to stałam się jakaś inna, ciągle się ważę, martwię własnym apetytem, o czym kiedyś nie myślałam. Nie jestem tęga, ale…no właśnie, czy to dobry pomysł, by się odchudzać? Jak się sprzeciwić presji koleżanek?
Gimnazjalistka
Rozdwojony przyjaciel
Pewien chłopak bardzo mi się podoba z wyglądu i z charakteru, zachowania, spędzamy ze sobą sporo czasu, dużo rozmawiamy w szkole oraz na komunikatorach. Jesteśmy już przyjaciółmi. To bardzo wartościowy chłopak, ale – niestety- ma dziewczynę. Twierdzi, że nie chce z nią być, nie rozmawiają, nie spotykają się, ale on nie zrywa, bo nie chce jej ranić. Nie potrafię z nim o tym rozmawiać.
Gimnazjalistka
Czy mama się zmieni?
Moja mama nieustannie mnie krytykuje i prawie nigdy nie jest ze mnie zadowolona, nigdy nie chwali. Chociaż wykonuję bardzo dużo prac domowych, wkładam w to sporo siły, to po powrocie mama spojrzy i rzuci złośliwie, że jeszcze coś mogłam zrobić. Na dodatek na mnie spada też obowiązek opieki nad bratem, a jest tego dużo i brakuje na naukę. O spotkaniach z koleżankami mogę zapomnieć, bo mama nigdzie mnie nie puszcza, odpowiedź na każdą prośbę jest krótka: „nie”. Wiem, że mama nas troje utrzymuje, ale chciałabym usłyszeć dobre słowo. Czy mama się kiedyś zmieni?
Gimnazjalistka
Uczuciowe dylematy
Zwróciłem uwagę na koleżankę w szkole muzycznej. Gdy ją widzę, to czuję motyle w brzuchu, jestem zazdrosny, gdy z kimś rozmawia. Ale trochę mi się też podoba koleżanka z klasy, z którą bardzo lubię rozmawiać, nawet sugerują nam, że powinniśmy być parą. No właśnie, mam wrażenie, że pod wpływem otoczenia szukam dziewczyny. No i sam nie wiem, z którą zacząć, by być w porządku wobec obu…
14-latek
Odrzucenie niepełnosprawnych
6 lat mojej podstawówki to trudne doświadczenia odtrąceń koleżeńskich. Troszkę się różniłam od rówieśników i musiałam się pogodzić z tym, że nie byłam zapraszana na urodziny do rówieśników, a na moje zaproszenia nie odpowiadano. Często siedziałam sama, czasami jakaś dziewczyna bywała zmuszana do siedzenia ze mną. Sądziłam, że w gimnazjum będzie lepiej. Nie mam żadnych problemów z nauką, ale dobre oceny to nie wszystko. Mijają miesiące i chociaż odrzucenie nie jest tak jawne jak kiedyś, to jednak czuję się samotna. Nie dla mnie dziewczęce szepty, chichoty, tajemnice, narady. Moim zdaniem wśród nastolatków nietolerancja dla inności jest ogromna.
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Moim powołaniem jest miłość
- Bóg widzi wszystkie twoje dobre uczynki
- Zemsta jest czymś, co nie podoba się Panu Bogu
- Już jest blisko!
- U Polski bram trzymamy straż
- Chcę, żeby moi uczniowie…
- Z Nim nie zabłądzisz
- Październikowy numer "Małego Gościa"
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Gdzie jest twoja rybka?
