wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 440 | WYNIKÓW
Męczące dorastanie
Wyróżniam się na tle rówieśników i raczej mnie to męczy. Nie mam żadnych problemów z nauką, bez wysiłku wygrywam konkursy, mam najlepsze oceny. Do tego wyróżniam się wzrostem. Ale z czego się cieszyć, jeśli ciągle mam starcia na treningach, wracam zdołowany, trener się mnie czepia, nie dogaduję się z kolegami. Czasami trenujemy z dziewczynami, ale to też do niczego. Pracuję nad swoim charakterem, chodzę na spotkania oazowe, ale ciągle mi coś nie wychodzi, wybucham, kłócę się, nie panuję nad sobą. Szukam sensu, męczę się..
14-latek
Jestem niska?
Mam problem .. tzn mam WIELKI kompleks na punkcie swojego Wzrostu .
ponieważ jestem mała. Najnormalniej w świecie jestem mała .. mam praktycznie 15 lat i 163 wzrostu. To dobijające kiedy widzę, że dziewczyny z mojej klasy rosną a ja stoję w miejscu Fakt, że mam niskich rodziców, no ale czy teraz przez cale życie będę mała i co ? Nie ma jakiś sposobów żeby urosnąć ? Albo przynajmniej, żeby ta myśl nie chodziła mi tak po głowie?
15-latka
Żałuję za złość
Lola siedzi przy biurku i w wielkim skupieniu coś pisze. Mama zagląda jej przez ramię i zauważa błąd. Radzi od razu wziąć gumkę do ręki, lecz córka wścieka się, próbuje wmówić mamie, że wcale się nie pomyliła, że tak właśnie tekst był zapisany na tablicy. Taki drobiazg, dobre chęci mamy, a awantura wisi w powietrzu. Na szczęście ktoś dzwoni, Lola pędzi do przedpokoju i z radością naciska domofon, by wpuścić kuzyna.
Biorę co dają
Brakuje mi miłości. Rodzice mi jej wcale nie okazują, nie przytulają, nie
Pamiętam, kiedy usłyszałam od nich głupie 'Kocham cię'. Nigdzie jej nie ma. Na chłopaka niby za wcześnie. Prosiłam Boga o miłość, ale on na przekór dał mi ją w złej postaci. W wakacje pisałam z pewnym chłopakiem, on zaczął. Trochę szkolny łobuz, pije, pali, ale w stosunku do mnie był miły i tak dalej. Pisał, że kocha. Wiadomo, że to niemożliwe, skoro wcześniej prawie się do siebie nie odzywaliśmy. Ale trzeba brać, co dają. Czyli taka 'miłość niemiłość' w postaci czatowania. Ale i to się niedawno urwało.
Gimnazjalistka
Obrażone o chorobę
Gdy zachorowałam i nie było mnie w szkole przez tydzień, moje koleżanki razem ze mną miały robić przedstawienie. Na wiele prób nie mogłam przyjść, ponieważ miałam wysoką temperaturę. Gdy przyszłam do szkoły dowiedziałam się, że jestem wyrzucona z teatrzyku, wcześniej chodziły z dala ode mnie, podczas rozmów mnie lekceważyły. Po pewnym czasie dowiedziałam się
przypadkiem od innej koleżanki, że są na mnie złe. Spytałam tą przyjaciółkę, która zawsze sieje zamęt, dlaczego są na mnie obrażone. Ona powiedziała, że wcale nie jest zła, więc jej wszystko powiedziałam. Od tego czasu się nie odzywamy, ale to ze mnie zrobiły „tą złą”. Są na mnie obrażone za to, że nie przyszłam na próbę i mam je przeprosić (gdy zgubiły mój dzienniczek to one sama mnie nie przeprosiły).
Szóstoklasistka
