wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 807 | WYNIKÓW
By tęsknota nie przeszła w histerię
Właśnie skończyłam gimnazjum w prywatnej katolickiej szkole. Chodziłam tam 9 lat, a teraz do liceum rodzice kazali mi iść do szkoły publicznej. Jestem osobą bardzo wrażliwą i przywiązującą się do ludzi i miejsc, toteż na zakończeniu roku polało się dużo łez. Boję się, że sobie nie poradzę, że nie będę tam miała nikogo, komu będę mogła zaufać. Chyba nie nadaję się do innej szkoły, przynależę do tego miej-sca. Dodatkowo musiałam się pożegnać również z przyjaciółką. Pierwszy raz czuję w sobie taką kumula-cje wszystkich negatywnych emocji. Jeździłam nawet na rolkach, bo myślałam że jak się zmęczę, to nie będę miała czasu i siły, żeby to wszystko roztrząsać, ale niestety nie pomogło.
Licealistka
Zamyślenie
Pani piecze tort bezowy, Pan już marynuje mięsa, Paulina zbiera trawy na suchy bukiet i ciągle nie jest zadowolona. Kupiły z Darią jednakowe i bardzo podobno oryginalne dzbany, w których teraz te zasuszone trawy układają. Jutro w samo południe zjazd rodzinny u cioci Ani, wielki zlot matek. A wczoraj podczas spaceru spotkałyśmy na polach Kingę. Była tak zamyślona, że prawie na nas wpadła. Zachwyciła się pomysłem z trawami i chociaż już za późno, by jutro swojej mamie takie cudo podarowała, to i tak chce do swojego domu podobny bukiet przygotować.
Samotna między dwiema grupami
Od pewnego czasu czuję się samotna. Nie mam najlepszej przyjaciółki, której mogłabym powiedzieć dosłownie wszystko. Nie mogę się odnaleźć we własnej klasie. Mamy w niej podział na tzw. współczesną młodzież i kilka kujonek i lizusek. A w środku ja i już sama nie wiem, z którą częścią być. Potrzebuję przyjaciółki.
7- klasistka
To trzeba sprawdzić
Zagadałam do kolegi, który mi się podoba. Odtąd rozmawiamy, ale to głównie ja zagaduję, w sumie to on mnie zaczepił tylko raz. Obawiam się, czy mu się nie narzucam, bo zdarza mi się coś takiego w dobrej wierze. Jak powinnam tę relację pogłębiać, ponieważ w przyszłym roku idziemy już do liceum, więc jeżeli zależy mi na tym, żeby w trakcie nauki w liceum nadal utrzymywać kontakt, gdyż idziemy do innych szkół, ale on nie przepada za kontaktami internetowymi.
Gimnazjalistka
Wieczorne marzenia
Jestem ostatnio bardzo zajęta różnymi sprawami, więc nie mam czasu roztkliwiać się nad sobą. Tylko wieczorami wracają marzenia związane z chłopakiem, którego odrzuciłam, a teraz za nim tęsknię. Wiem, że ma dziewczynę, ale różnie o tym mówią. Spotkamy się we wrześniu, bo idę do tego liceum, gdzie on się uczy.
Gimnazjalistka
Bez nieśmiałości do liceum
Od zawsze byłam bardzo nieśmiała, wręcz chorobliwie. Boję się zagadać do ludzi, nawiązać nowe relacje, a niedługo idę do szkoły średniej i chciałabym coś z tym zmienić.
Boję się odezwać na lekcjach, nawet jak coś wiem, bo wydaje mi się, że klasa będzie się ze mnie śmiała, ewentualnie odpowiadam bardzo cichutko. Gdy ktoś mnie o coś spyta, rumienię się i pokrętnie odpowiadam bez ładu i składu. Nawet boję się patrzeć ludziom w oczy, czuję się wtedy skrępowana. Mam tylko kilka bliskich osób, wśród których zachowuję się normalnie, nagle tryskam energią, jestem wygadana, zabawna i przebojowa.
Gimnazjalistka
Muszę to teraz załatwić
Od ponad roku bardzo podoba mi się o rok starszy chłopak z mojego liceum. Mimo starań nie potrafię o nim zapomnieć. Nie jestem nieśmiałą osobą, jednak do tej pory nie odważyłam się z nim zapoznać, porozmawiać. Teraz ogarnia mnie rozpacz, ponieważ jest w klasie maturalnej, więc niedługo zniknie ze szkoły. Od dawna chciałam do niego podejść i po prostu zapytać czy moglibyśmy się poznać, czy coś w tym rodzaju, ale zawsze tchórzę. On raczej domyśla się, że coś do niego czuję. Wiem, że nie mam już nic do stracenia i chcę rozwiązać tę sprawę. Jak mam z nim porozmawiać, co powiedzieć?
Licealistka
Skutki kłamstwa
Najpierw go widywałam na zajęciach dodatkowych. Rok później rozmawialiśmy, pisaliśmy coraz więcej, no i zakochałam się. Koleżanki coś zauważyły, on też zaczynał się zachowywać, jakby mu zależało. Wtedy kolega mu powiedział, że się w nim kocham. W przypływie desperacji powiedziałam mojemu obiektowi westchnień, iż mi się nigdy nie podobał i nie podoba nadal. Wmawiałam sobie, że nic do niego nie czuję, że nie mogę mieć teraz chłopaka. On jest już w liceum i oto przeczytałam, że ma dziewczynę. Jestem załamana. A we wrześniu pojawię się w tym liceum. Jak o nim zapomnieć?
Załamana.
Pomagać- tak, odpisywać- nie.
Kolega raz poprosił mnie o to, bym mu dał odpisać zadanie z matematyki. Stało się to normą i dawałem mu zadania przez 1,5 roku, do dzisiaj. Lecz kilka dni temu jakiś młodszy chłopaka naskarżył, że ktoś spisuje z mojego zeszytu i dostałem uwagę. Nie wiem, jak mu powiedzieć, żeby przestał już spisywać zadanie domowe.
Siódmoklasista
