wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1096 | WYNIKÓW
Czy ja z tego wyrosnę?
Cokolwiek bym robiła, z kimkolwiek się spotykała, już nic nie daje mi takiej radości, jak kiedyś. Cały czas czuję, że do szczęścia po prostu czegoś mi brakuje. Mam pełną, kochającą się rodzinę, jestem zdrowa, oceny też niczego sobie. Wiem, powinnam doceniać, powinnam się cieszyć. Bo wszystko właściwie w porządku. Wszystko prócz stanu psychicznego. Znajomi palą zioło, a smutki zapijają tanim winem. A ja nie potrafię, jakoś po prostu wolę cierpieć, niż się czymś odurzać i udawać, że wszystko OK. Są chwile, w których czuję się szczęśliwa. Ale jedna taka chwila na
kilkadziesiąt złych chwil, to jak kropla na oceanie. Chciałabym wierzyć, że to wina hormonów, że ja z tego wyrosnę. Ale czy na pewno? Niech mi Pani pomoże.
15-latka
Przestrogi licealistki
Wszystko zaczęło się na początku gimnazjum. Zawsze byłam szczupła, wręcz chuda, ale wtedy chciałam być ciągle w centrum uwagi, zauważona, doceniona, podziwiana, we wszystkim najlepsza. Już wtedy wiedziałam, że nie mogę taka być, ale podświadomość, uczucia, o wszystko było ode mnie silniejsze. Wpadłam na pomysł: anoreksja. Pomyślałam, że kiedy będę ją mieć, to ludzie będą się nade mną rozczulać, a ja będę z tego powodu przeszczęśliwa. To była początkowo największa motywacja, która gdzieś miała też swoje odnośniki, rozgałęzienia, powody mniejsze lub większe. Z czasem jednak musiałam stawać się bardziej wiarygodna. Odeszły słodycze, zaczęłam liczyć kalorie. Chudłam szybko, bo organizm był bardzo młody, dużo się ruszałam, szło gładko. Robiłam to wszystko oczywiście bardzo na pokaz. Potem pojawiły się jakieś pierwsze wyrzuty sumienia, postanowiłam z tym zerwać.
Nie potrzebuję konta na portalach
Bardzo wcześnie zaczęliśmy być ,,nowoczesną, '' klasa. Każdy miał już konto na wszelkich portalach. Ja nadal nie mam i nie chcę. Dobrze jest mi z tym. Ale mojej klasie to przeszkadza. Tłumaczę, że nie chcę, a oni się śmieją, robią takie miny jakby się nade mną litowali i mówią, że to szkoda. Czemu teraz liczą się telefony, konta internetowe.? Po to Pan Jezus tyle cierpiał, żeby jak się zapytać choćby dziewczyny która ma 12-13 lat co to Kościół, a ona odpowiada czy to jakaś aplikacja na telefon? Jestem katoliczką, chodzę do kościoła i codziennie się modlę, aby świat zrobił się normalny!. Dlaczego jak się nie jest niewolnikiem sieci, wszyscy mówią, że jest się dziwnym ?
Inna
