wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 389 | WYNIKÓW
Brak tytułu
Zamiast tłumaczyć i przekonywać opornych, chwyciły w palce kilka laleczek, opatuliły je skrawkami materiałów i przedstawiły scenkę. Oto Dawid i jego starsi bracia. Chłopak wyrusza w góry paść owce i tłumaczy mamie, że wcale się nie boi. On się opiekuje owcami, a nim opiekuje się sam Bóg. Oto do domu zbliża się prorok Samuel i prosi ojca, Jessego, by przedstawił mu swoich synów. Dumny tata zwołuje rodzinę. Sami dorodni, silni chłopcy. Ale prorok nie czuje żadnego znaku, że któryś z nich ma być królem Izraela
Wątpliwości
Od urodzenia jestem katoliczką. Już od bardzo dawna interesuję się religiami. Dużo czytam i dowiaduję się na ich temat. Jestem w nowej szkole, a moją przyjaciółką została dziewczyna, która jest Świadkiem Jehowy. Zachęcała mnie do przyjścia na chociaż jedno spotkanie, bo ona czuje się świetnie po zmianie wyznania z katolicyzmu. Jednocześnie mam problem z 1 przykazaniem. Czy mam myśleć o bóstwach wyznawanych w innych religiach, że to zwykłe ściemy i nie słuchać nic na ich temat? Czy myśleć o mojej przyjaciółce to że wierzy w zabobony? Interesuje się innymi religiami, więc czy mam myśleć, że moje zainteresowanie to nieprawda i głupoty?
12-latka
Wszystko na mnie
Wszystko, co komuś się nie uda, jest na mnie. Ktoś w mojej rodzinie nie dokręci czegoś, czy coś się stanie, to niby moją wina. Gdy wróciłam z kolonii, to mój brat twierdzi, że żałuje, że przyjechałam. Słyszę czasami jak brat i mama rozmawiają o tym, że jestem zła i niedobra. Mam ochotę czasami uciec i nie słuchać tego. Wiele razy mówiłam moim rodzicom, że się źle z tym czuję, ale oni się ze mnie śmiali. Gdy się źle czuję, to muszę iść do szkoły, bo uważają że kłamię. Nie wiem, co ja takiego mam, że jestem gorsza.
13-latka
