wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4742 | WYNIKÓW
Czy są jakieś szanse?
Przyjaźniliśmy się jako dzieci, ale potem zawsze jak mnie widział, opuszczał głowę albo odwracał wzrok. Tylko raz swobodnie rozmawialiśmy, gdy spotkaliśmy się w większej grupie. Dowiaduję się, że on o mnie miło się wyraża, że podziwia. Czułam, jak podczas procesji mnie obserwował. Serce ciągnie do niego jak magnez od dobrych kilku lat z przerwami. Napisałam mu kiedyś życzenia, to odpisał, ale kontaktu nie utrzymał. Co Pani o tym myśli? Czy to tylko sentyment do koleżanki z dzieciństwa, czy są jakieś szanse?
Licealistka
Dziwne zachowanie
Od trzeciej klasy siedzę z tym samym kolegą. Teraz zaczął się dziwnie zachowywać. Raz dobrze mi się z nim gada, a innym razem bardzo mi dokucza. Proszę go, aby przestał, ale to nie ma sensu, bo wtedy dokucza bardziej. Zabiera mi zeszyt, w którym właśnie piszę, maże mi długopisem po nim. Czasami chce mi się przez niego płakać - jest wtedy nie do wytrzymania. Przecież go znam i wiem, że nie jest złośliwy.
Zrozpaczona koleżanka z ławki
Nie wiem, czego chcę
W pierwszej klasie totalnie się nienawidziliśmy. Kłótnie były na porządku dziennym. Później nawet się polubiliśmy. W tym roku cały czas zwraca się do mnie jakimiś słodkimi zwrotami, jest nadzwyczaj miły. Wreszcie powiedział, że mu się podobam. Tylko, że nie wiem, co czuję. Czuję się potwornie, nie chcę go skrzywdzić ani robić nadziei. On chce się spotkać poza szkołą, jak mu to wyjaśnić, że ja nie wiem, czego chcę.
Gimnazjalistka, klasa III
Najnowsze w serwisie
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Odnaleziono nieznany utwór Mozarta
- Te rzeki mogą wylewać
- Koń rzeczny
- Kończymy pracę nad październikowym numerem
- Jak często się spowiadasz?
- Zamek dla dzieci
- 80 lat temu ruszyli polscy spadochroniarze
- Kiedy Maryja nie rozumiała Jezusa?
- Most św. Jana zniszczony
