wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4073 | WYNIKÓW
Nie chcę klasowej Wigilii
Nie mam ochoty iść na klasową Wigilię. W tamtym roku było bardzo fajnie, ale im więcej myślę o piątku, tym mniej chcę pójść. Denerwuje mnie, że cały rok się nie znosimy i nagle jest wszystko super fajnie. Mam wrażenie, że nawet wtedy wszyscy są fałszywi. Nie uznaję czegoś takiego jak dzielenie się opłatkiem, w mojej rodzinie tego nie ma. Nie rozumiem, dlaczego koleżanki namawiają, abym przyszła, przecież to zwykłe spotkanie.
Nastolatka
Dzika trawa
Nastawiałam uważnie moje niemałe uszy, by dobrze wiedzieć, jakie plany ma rodzina na kolejne dni. Bo ciągle wydarza się coś, w czym nie mogę brać udziału. Msza szkolna, nabożeństwa różańcowe, parki linowe, ogrody zoologiczne, nasza palmiarnia, centra handlowe- to nie dla psów. Leżałam kilka dni temu nieco urażona tymi zakazami, zresztą, Kuba pojechał na trening, gdzie oczywiście psy nie mogą nawet zajrzeć.
Reflksje przed 17 urodzinami
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Wiem, że chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet, wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo i kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym, można osiągnąć cel. Nie poddaję się, chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną, ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę. Powierzam się Matce Bożej Częstochowskiej, nie raz ratuje mnie z różnych sytuacji. Ideał ze mnie żaden. Dostałem wiele: mam kochającą rodzinę, która chce mojego dobra. Mam nadzieję, że odkryję swoje powołanie do zawodu.
17-latek
Czy powinnam się zmienić?
Jestem inna niż rówieśnicy i czasami bardzo mnie to męczy. Mieszkam poza miastem, kocham przyrodę, mnóstwo czytam, gram na gitarze, dobrze się czuję w rodzinie i nie bywam na alkoholowych imprezach mojej klasy. Słucham przykrych relacji o tym, co się w kolejny weekend wydarzyło, odmawiam przyjazdu, ale czasami rodzi się pokusa, by się do nich upodobnić, bo przecież być innym nie jest łatwo. Jak każdy marzę o przyjaźni, o uczuciu…
Licealistka
Różnice zdań
Cały czas się nie zgadzam z rodzicami. Mam inne zdanie. Inaczej myślę. Może to kwestia dorastania, ale ja chcę żyć tak, jak było kiedyś. Wtedy byłam ich ulubionym dzieckiem. Teraz nadal mnie bardzo mocno kochają, ale ciągle się sprzeczamy. Jesteśmy bardzo religijną rodziną. Na spotkaniach wspólnoty myślę, że nakładamy jakieś maski, udajemy zgraną rodzinkę. Jednak między nami coś pękło. Co mam robić, żeby naprawić tę relację?
13-latka
Rowerowa pasja
Skończyłem I klasę liceum, bardzo dobrze się uczę, ale mam tylko dwóch przyjaciół, z którymi spędzam wolny czas. Nie potrafię znaleźć wspólnego języka z większością ludzi w klasie. A jeszcze postanowiłem, że nie będę palił, co mi się zdarzało, gdy szukałem akceptacji. Jestem raczej wrażliwy, dobrze się czuję z rodziną, szanuję rodziców i to też mnie różni od rówieśników. Chcę podczas wakacji trenowac samodzielnie jazdę na rowerze. Czy powinienem się przejmowac tym, że jestem inny?
Licealista
Męczące dorastanie
Chociaż mam dobrą rodzinę, kilka koleżanek, to brakuje przyjaciółki. Te dziewczyny lubię, mamy wspólne tematy, ale czasami one poruszają tematy, które mnie odrzucają. Ostatnio uświadamiam sobie, że nie mam się komu zwierzyć. Do tego męczy mnie nieśmiałość, której dawniej nie miałam. No i kolega z klasy, na którego dawno zwróciłam uwagę, zagaduję go, ale bez rezultatów. Nie potrafię wyrzucić go z serca, modlę się, ale on tam mocno tkwi. Przed nami ostatni wspólny rok w szkole.
15 latka
To nie wina wzrostu
Jestem najniższa w klasie. Do tego robię wrażenie kilka lat młodszej. Nikt nie chce uwierzyć , że uczę się w klasie III L. O. Marzę o założeniu rodziny, ale ciekawe z kim. Starał się kolega zaprosić mnie na studniówkę, ale odmówiłam. Pewnie nie miał z kim iść. Pisze do mnie od jakiegoś czasu, ale nie sądzę, by spotkania miały sens. Przyjrzy się mi i ucieknie, bo gdzie mi do pięknych dziewczyn o ślicznych figurach. Licealistka
Wybuch emocji
Przyszła do nas sąsiadka, opowiadała o bijącym mężu, nie wytrzymałam, wyraziłam bardzo ostrą opinię na jego temat. Byłam cała roztrzęsiona, bo to jest straszne, poza tym, ja też jako dziecko zaznałam przemocy w rodzinie, ojciec mnie wyzywał, krzyczał, że jestem zero. Ale wieczorem naszły mnie wątpliwości, czy miałam prawo tak o nim mówić, czy ona go nie odgadywała? Ja nie chcę grzeszyć, grzech to największa tragedia, może nie powinnam z tą sąsiadką rozmawiać?.
Nastolatka
Podwójnie zdradzona
Byłam do niedawna tak szczęśliwa, że nawet modliłam się o cierpienie. Nie sądziłam, że nadejdzie tak prędko. Okazało się, że mój chłopak jednocześnie kręcił z inną dziewczyną. Ale najgorsze, że zerwał ze mną i jest teraz z moją przyjaciółką. A ja tyle dla niej zrobiłam, tyle pomogłam, bo ona pochodzi z dosyć ubogiej rodziny. Podobno on się jej od dawna podobał. Strasznie się na niej zawiodłam.
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Polskie szkoły dla szkół Syrii
- Jak równo silnik gra, jak śmiało śmigło tnie
- Więcej niż prawo
- Jak ma wyglądać nasza relacja z Bogiem?
- Wchodzisz w królestwo Boże
- Czarne Pantery w Braniewie
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
