wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4073 | WYNIKÓW
Wymarzona sobota
Lubię czasami udawać drzemkę. Niby układam się beztrosko na boku, wyciągam swoje mocne łapy i śpię. Ale to nie jest do końca prawda. Niby nabieram siły, bo porządny pies zawsze musi być gotowy do obrony swoich bliskich. Lecz ja jednocześnie czuwam. Wyłapuję nastrój rodziny, wychwytuję pojedyncze słowa i natychmiast stoję czujny i zwarty, gdy padają słowa typu: „spacer”, „trzeba jechać”, „wyjdź z psem”.
Księżniczka bez komnaty
Mam dużą rodzinę - trójkę sióstr i jednego brata. Wszyscy są młodsi. No, i oczywiście rodzice. Bardzo doskwiera mi brak własnego pokoju. Dzielę pokój z siostrą, która jest strasznie wścibska. Nie mam szans na własny pokój, a bardzo potrzebuję miejsca gdzie mogę być sama. Potrzebuję prywatności!!! Ja nie chcę do osiemnastki mieszkać z siostrą!!
Jedenastolatka Księżniczka
Wybuchowy charakter mamy
Moja rodzina to już jakaś patologia. Mama czasami wybucha z byle jakiego powodu. Krzyczy, wyzywa, żąda nie wiadomo czego. Potem zapomina, co nagadała, uważa, wszystko jest ok. Tato kompletnie się tym nie przejmuje, po bracie też te krzyki spływają. A ja mam wrażenie, że upodabniam się do mamy i krzyczymy obie.
Gimnazjalistka
Marzenia o uczuciu
Czuję się samotna. Jestem singielką. Wiem, że jestem jeszcze młodą nastolatką, ale pragnę przeżyć prawdziwą miłość. Nie jestem zbyt popularna, nie lubię być w centrum zainteresowania. Podpieram wręcz ściany. Nie umiem rozmawiać z ludźmi, ani zawiązywać nowych przyjaźni. Mam głupi charakter i jestem bardzo nieśmiała w stosunku do nieznajomych i dalszej rodziny. Mam nadzieje, że Pani mi pomoże
14-latka
Nie jestem przytulanką
Mam dobrego jedynego przyjaciela. Jest ode mnie młodszy o rok, nasze rodziny się przyjaźnią. Jeszcze trzy tygodnie temu nie dałby mi się dotknąć, a ostatnio kiedy u mnie był, zaczął się do mnie przytulać. Nie czułam się źle, ale nie chcę z nim chodzić. To wspaniały przyjaciel, ale nie jest w moim typie chłopaka. Boje się go stracić, jeżeli go odrzucę.
12-latka
Niedzielne rozrywki
Zepsułam rodzinie i sobie wycieczkę do Krakowa, po po całodziennym zwiedzaniu chcieli iść do galerii handlowej. Miałam ochotę na ten spacer po sklepach, ale to przecież grzech. Siedziałam wściekła, myślałam o tym i już sama nie wiem, czy można iść do restauracji, kupować pamiątki? Wiele innych pytań. Za tydzień kolejna wycieczka i już mi się nie chce jechać.
Umęczona skrupułami
Ucz się ucz, bo nauka to potęgi klucz
Jeśli ktoś prowadzi pamiętnik, taki, do którego wpisują się koleżanki i koledzy, i bliższa i dalsza rodzina, to pewnie wśród różnych mądrych zdań i rad życiowych jest i ta: „Ucz się, ucz, bo nauka to potęgi klucz...” i tak dalej. Druga część już bywa różna, dlatego w tym miejscu zakończę. Ale zaciekawiło mnie skąd wzięły się te słowa. I co się okazało?
Produkcja wspomnień
Wystarczy mieć mapę, kartkę i długopis. Najpierw jest pomysł, potem wyznaczanie szlaku i pakowanie plecaków. Tak zaczyna się większość podróży rodziny Putów. Mózgiem wyprawy jest mama Magdalena. Franek i Antek nadają jej tempo, a tata Jacek utrwala wspomnienia na zdjęciach i filmach. Razem zwiedzili już kilkaset miejsc! O planowaniu i zwiedzaniu opowiada pani Magdalena Puto, autorka bloga “FrAntki Wędrowniczki Śląskie, okolice i dalej”.
Najpopularniejsze
- Polskie szkoły dla szkół Syrii
- Jak równo silnik gra, jak śmiało śmigło tnie
- Więcej niż prawo
- Jak ma wyglądać nasza relacja z Bogiem?
- Wchodzisz w królestwo Boże
- Czarne Pantery w Braniewie
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
