wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1096 | WYNIKÓW
Brakuje uskrzydlenia
Jest pewien chłopak. Kocham go, nie jest to na pewno żadne szczeniackie zauroczenie. On niby coś tam wie. Kiedy jestem sama w domu, płaczę bez przerwy. Bez niego czuję jedną wielką pustkę. Myślę o nim w każdym momencie. Czasem przyłapuję go na patrzeniu na mnie, a wtedy on ucieka spojrzeniem i odwrotnie. Rzadko utrzymujemy kontakt wzrokowy. Kiedyś byliśmy na płaszczyźnie koleżeńskiej, ale teraz nie mówi nawet cześć. Widuję go głównie w kościele. Jeśli mogłabym o tym uczuciu zapomnieć, zrobiłabym to bo dla niego, dla nas obojga tak byłoby lepiej. Ale nie potrafię, nie mam siły.
13-latka
Nikt nie jest ideałem
Jest w klasie pewna przesympatyczna dziewczyna. Siedzi sama na matmie, a to mój ulubiony przedmiot. Ona ma w tym przypadku pod górkę. Dobrze mi się z nią rozmawia, lubimy te same filmy. Marzę, by z nią siedzieć na matematyce, bo zauważyłem też, że ona jest najładniejszą dziewczyną, jaką znam. Chętnie pomógłbym jej w nauce. Jednak zdaję sobie sprawę z tego, że takie patrzenie na dziewczynę jest przedmiotowe. Niby ja tak nie patrzę. Ale mam swoje problemy, nie wiem, czy zbliżanie się do koleżanki ma sens. Daleko mi do ideału.
17-latek
Więcej ostrożności
Na czacie poznałam starszego o 4 lata chłopaka z mojej okolicy. Mieliśmy podobne zainteresowania i super sie dogadywaliśmy. Uznaliśmy że skoro mieszkamy tak blisko, to możemy gdzieś wyjść razem. Spotkaliśmy się i było genialnie ale do pewnego momentu. On chciał mnie objąć, przytulić, więc okropnie się wystraszyłam, zaprotestowałam. Chciałam jechać do domu, ale uciekł mi autobus, więc pozwoliłam się podwieźć. Pokazałam inną ulicę, on napisał SMSa z przeprosinami i zamilkł. Nie chcę z nim kontaktu. Co mam zrobić, jeśli napisze?
Licealistka
Można marzyć?
Poznałam chłopaka na obozie. Nie wiem, ile może mieć lat, a tak naprawdę, to nie jestem pewna, co do jego imienia. Podzieliłam się tym co czuję z przyjaciółką, a ona od razu mi powiedziała, że jej też się on podoba. Nie kłóciłyśmy się o niego, tylko rozmawiałyśmy o nim. Trzy razy rozmawiałam z nim, chociaż to ja zagadnęłam dwa razy. Dowiedziałam się, że w przyszłym roku też jedzie na ten obóz. Czy jest sens mieć nadzieję, że mnie pozna? Przyjaciółka przy posiłkach siedziała przodem do niego, a potem mówiła, że prawie ciągle na mnie patrzył. Mam wyrzucić go sobie z głowy?
12-latka
Najpopularniejsze
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
- Wielka góralska rodzina
- Tato, podaj!
- Kometa, gwiazda, planeta
- Betlejem to Boże Narodzenie i nic tego nie zmieni.
- Bobry w parku
- Rusz na Orszak Trzech Króli
- Światło Pokoju tym razem wyruszyło z Górnej Austrii
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
