wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 650 | WYNIKÓW
Zapanować nad wybuchami
Często sprawiam mamie przykrość, chociaż nie chcę. Do tego jestem okropnie wybuchowa i łatwo mnie zdenerwować. Mówię jej często przykre rzeczy, bo gdy mam doła, to i słowotok, potem tego żałuję. Nie wiem co mam robić, żeby się zmienić. Dobre intencje chyba nie wystarczają, bo wystarczy impuls i moje plany już nie istnieją. Chcę być lepszą córką i chcę, żeby mama się ze mnie cieszyła, a nie o mnie martwiła. Zupełnie nie wiem jak to zrobić. Mama jest dla mnie bardzo dobra. Kupuje mi prawie wszystko co chcę, a jeśli nie, to najbardziej dlatego, że nie ma już kasy. A ja jak się zdenerwuję, to potrafię zniszczyć jej komórkę rzucając nią o podłogę i złamać kartę sim. Potem mi przykro. Mama jest smutna i mi jest smutno. Ale ja cały czas chcę, żeby było dobrze, miło, wesoło, sympatycznie itd. Jak to zrobić? Tyle by trzeba zmienić.
Zmartwiona córka
A ja się nie boję
Bawiłam się z małą siostrą, coś jej czytałam, opowiadałam i już słyszę komentarz, czy to aby bezpieczne, czy to nie jest zło, jakaś tam baśń, jakieś rysunki z książeczki, bo wróżka, różdżka, czarownica itd. Mam dosyć lęku, który mama z babcią próbują w nas wlać. Boją się książek, obrazków, zabawek, nadruków. Mam wrażenie, że najchętniej zamknęłyby nas w domu i nie wypuszczały do złego świata, a w środku żadnej telewizji, komputera, a ostatnio już nawet i książek. Mam tego dosyć.
13-latka
Najnowsze w serwisie
- Siostra Faustyna – zakochana po uszy
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
- Co znaczą słowa: "biada"?
- Nieść Chrystusa innym
- Wspomnienie aniołów stróżów
- Chcą być blisko Jezusa
- Moim powołaniem jest miłość
- Zemsta jest czymś, co nie podoba się Panu Bogu
- Bóg widzi wszystkie twoje dobre uczynki
- Październikowy numer "Małego Gościa"
