wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5572 | WYNIKÓW
Nieustanna krytyka
Czy można kogoś kochać i jednocześnie nienawidzić? Chyba można, skoro tak czuję do mojej mamy. Jestem bardziej podobna do taty, a że oni często się kłócą, to ja się w sumie nie dziwię. I dałoby się to wszystko znieść, gdyby nie to, że moja mama ma te cechy, których ja nienawidzę. Cały czas ocenia ludzi, których nie zna, potępia wszystko, co robię. Kiedy chcę się zaangażować w coś co lubię, co mnie ciekawi, ona zamiast mnie wspierać to tylko wmawia mi że to głupota i że mi się nie uda. Szybko krzyczy, a kiedy się z nią nie zgadzam, to się obraża. Gdy wreszcie milczę, to też źle. Ciągle słyszę: „nie dyskutuj, nie pyskuj”. Marzy mi się, by chociaż raz mnie wsparła.
Smutna 13-latka
Właściwy moment
Jaki wiek jest dla Pani tym do chodzenia i kochania? Sama się nad tym zastanawiam, bo niedawno w mojej głowie pojawiło się stwierdzenie, że chłopak jest po to, żeby potem był narzeczonym, jeszcze później mężem, a potem ojcem. A mi jest tak smutno samej, bez przyjaciół i oparcia. Może to chłopak będzie dobrym rozwiązaniem? Ktoś do kochania i przyjaciel w jednym. Nikt nie chce być sam. Chciałabym ulokować swe uczucia, ale to pewnie nie ten moment. Kiedy będzie ten odpowiedni?
16-letnia Michalina
Paraliżujący lęk
Nasza bardzo ceniona polonistka jest pewna siebie, czasem żartobliwa, ale zarazem niezwykle ironiczna, często patrzy na nas z góry - na klasówkach śmieje się, jak gdyby dając nam do zrozumienia, że nic ciekawego i mądrego nie napiszemy. Zauważyłam też, że do niektórych odnosi się źle. Bywa wówczas arogancka. Ceni ludzi, którzy są pewni siebie, lubią dyskutować. Boję się cokolwiek mówić na lekcjach, zgłaszać się, każda odpowiedź wiąże się ze stresem. Ja nigdy nie byłam z tych, którzy się wymądrzają na lekcjach, wolę prace pisemne, nie lubię się odzywać, bardzo wstydzę się opinii ludzi w klasie i pani przede wszystkim. Bardzo mnie to dręczy…
Licealistka
