wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 602 | WYNIKÓW
Męki dorastania
Ciągle mam "doła", chodzę smutna, nic nie jest w stanie mnie uszczęśliwić. Właściwie powinnam być szczęśliwa, bo "ziściła się" większość moich marzeń. Ale ja sama z sobą nie mogę wytrzymać. Codziennie płaczę, czasem zupełnie bez powodu. Ostatnio złapałam się na tym, że jestem wredna dla osób które kocham. Mam już dość swojego zachowania. W szkole, pomimo tego, że zawsze byłam wzorowa, opuszczam się, moje oceny już mnie nie satysfakcjonują. Widzę, że moje zachowanie nie podoba się nauczycielom i choć chcę je jakoś zmienić, to niezbyt mi się udaje. W domu właściwie ciągle się uczę. Siedzę zazwyczaj do północy, czasem później, potem słucham muzyki i płaczę. Ostatnio nawet w Kościele. Przypomniała mi się zmarła babcia i nie mogłam
powstrzymać łez. Ostatnio często przypominają mi się bliscy zmarli.. Tak bardzo mi ich brakuje.
13-latka
Nałóg czytania
Jeśli przestanę czytać jakąś ciekawą książkę i zacznę robić coś innego, to nie mogę przestać o tym myśleć. W końcu postanawiam przeczytać jak się kończy scena lub dokończyć rozdział i potem jeszcze jedną stronę i jeszcze jedną itp. Potem naprawdę bardzo tego żałuję i obiecuję sobie, że to się więcej nie powtórzy, ale nic z tego.
Zniszczona pasja?
Mój trener ( a zarazem mój wychowawca ) powiedział tacie, że się nie uczę. Mam piątki, czwórki, czasem jakąś trójkę . Zdarzyły się dwie jedynki. Tata wtedy bardzo się zdenerwował i zabronił mi treningów z siatkówki na 2 tygodnie . Jeżeli nie poprawię wyników w nauce , to powiedział, że ,,mogę się pożegnać z siatkówką na zawsze''. Ten sport jest moją pasją. Od tej sytuacji minął już tydzień. Przestałam dostawać oceny dostateczne. Tacie się to dalej nie podoba . Ostatnio gdy graliśmy w siatkówkę na wf , to przestało mi to sprawiać przyjemność. Brak treningów spowodował chwilowy brak umiejętności. Byłam
załamana. Czuję, że tata zepsuł moją pasję.
13-latka
Szczypta zazdrości
Razem z moją koleżanką mamy wspólną pasję-jazdę konną. Zawsze dobrze się dogadywałyśmy, razem chodziłyśmy na jazdy, rozmawiałyśmy w szkole itd. Ale od kiedy zaczęła jeździć na koniu znajomych swoich rodziców i zaczęła się chwalić, jaki to wspaniały, że wczoraj jeździła na nim w terenie i że ten koń ją lubi, zrobiło mi się... sama nie wiem, jak się poczułam. Trochę zdenerwowało mnie to, że ona jest taka samolubna, że cały czas się chwali.. Zrobiło mi się smutno, bo jeżdżę tylko w weekendy w szkółce. Nie wiem, jak mam się czuć, czy cieszyć się ze szczęścia koleżanki czy dać jej mocno don zrozumienia, że bardzo się chwali i cały czas opowiada to samo.
12-latka
Najnowsze w serwisie
- Siostra Faustyna – zakochana po uszy
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
- Co znaczą słowa: "biada"?
- Nieść Chrystusa innym
- Wspomnienie aniołów stróżów
- Chcą być blisko Jezusa
- Moim powołaniem jest miłość
- Zemsta jest czymś, co nie podoba się Panu Bogu
- Bóg widzi wszystkie twoje dobre uczynki
- Październikowy numer "Małego Gościa"
Najpopularniejsze
- Co znaczą słowa: "biada"?
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
- Siostra Faustyna – zakochana po uszy
- Już jest blisko!
- Październikowy numer "Małego Gościa"
- U Polski bram trzymamy straż
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Gdzie jest twoja rybka?
- Moim powołaniem jest miłość
- Jak skutecznie się uczyć?
