wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 676 | WYNIKÓW
Dobra rada
Moja przyjaciółka zakochała się w dwóch chłopakach. Jednego kocha mniej, drugiego bardziej. Ten, którego kocha mniej, wyznał jej miłość i zapytał o chodzenie. Ona po minucie zastanowienia zgodziła się. Według mnie nie miało sensu to, że zgodziła się na chodzenie z kimś kogo lubi mniej. Powiedziałam jej o tym i zaproponowałam, żeby powiedziała mu, że ich związek musi poczekać, że to jeszcze za wcześnie. Po około dwóch latach zobaczą, czy miłość przetrwa. Wtedy też będą w odpowiednim wieku. Może też przejdzie miłość do któregoś z chłopców. Czy dobrze jej poradziłam?
Przyjaciółka, lat 12
Gdy tonący nie przyjmuje ratunku
Moja przyjaciółka coraz bardziej mnie męczy i zaczynam mieć naszych relacji dosyć. Od dłuższego czasu odchudza się, bo ma lekką nadwagę, ale wcale nie tragiczną. Ciągle się nad sobą użala, jej sprawy są jedynym tematem rozmów. Obraża się na mnie, że bywam wesoła, śmieję się, rozmawiam z innymi. Ona jest zła i smutna, ja też mam taka być. Do tego zaczęła się ciąć. Wspierałam ją długo, tłumaczyłam, chciałam z nią iść po pomoc do specjalisty, ale ona woli w kółko tylko o tym mówić. Chce, bym popołudnia spędzała na internetowych rozmowach z nią, a mnie to już nudzi, męczy i po prostu nie widzę sensu. Jestem zmęczona.
15-latka
Dobra Nowina o roczarowaniu
Chcę napisać trochę o lęku towarzyszącym relacji dwojga ludzi, którzy poznają się, spotykają, po prostu „mają się ku sobie”. Chodzi mi o tutaj o pewną nierozerwalnie związaną z tym zjawiskiem obawę. Zawierają się w niej uczucia niepewności, strachu, poczucie nieodwzajemnienia. Wątpliwości dotyczą pytań: Czy to wszystko ma sens? Czy to ten, ta? Czy nie angażuję się na próżno? Natomiast lęk odnosi się do potencjalnego zranienia i rozczarowania. Co do braku wzajemności, mam tu na myśli sytuację, kiedy jedna ze stron wykazuje więcej aktywności od drugiej, bardziej jej „zależy” , czyli tą wzajemność określiłbym jako odczuwanie na podobnym poziomie.Tak więc, znajdujemy się w samym środku owej rozwijającej się i dynamicznej relacji między dwojgiem zainteresowanych sobą ludzi. Wszystko pięknie, wszystko wspaniale, ale jest jedno małe „coś”, które mąci błogi spokój..
