wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 10737 | WYNIKÓW
Zapomnieć o problemach?
W domu po odrobieniu lekcji wolny czas spędzam w świecie wyobraźni ,rysując lub grając na komputerze, by zapomnieć o problemach szkolnych i również dlatego, że nie wiem co robić. Kiedyś bardzo mi dokuczano i teraz jestem nieufna. Dokuczanie się skończyło, chodzę do nowej szkoły, ale ciągle się obawiam, że to wróci. Co powinnam zrobić, by zapomnieć o problemach i znaleźć sposób, by zmienić charakter? Sama nie wiem, czy zrobić krok w kierunku nowej siebie, czy zostać nieśmiałą, cichą, nie mającą żadnej odwagi dziewczyną, która marzy o zmianie? Proszę pomóc.
15-latka
Szczera rozmowa
Jesteśmy zgraną grupą przyjaciółek i znamy się od lat. Niestety, w tym roku jedna dziewczyna na siłę chce do nas dołączyć. Byłyśmy miłe, nie odrzucałyśmy jej, ale niestety, ona chce nam narzucić swój styl, swoje podejście, które nam jest obce. Delikatne aluzje nie robią na niej wrażenia. Unikamy jej, a wtedy krzyczy, złości się, żąda, byśmy ją informowały o planach. Nie wiemy, jak tę sprawę załatwić. Zaczęły się wakacje, ona do nas wydzwania, chce z nami spędzać czas, a to jest dla nas męczące.
Przyjaciółki z VI klasy
Pomylenie pojęć
Dwa tygodnie temu przyjaciółka wyznała mi miłość. Nie byłam zdziwiona, bo od jakiegoś czasu dawała mi znaki. Jednak ja nie czułam nic większego do niej, a jest pewien chłopak, którego bardzo lubię. Powiedziałam, że muszę się nad tym zastanowić. Po kilku dniach powiedziałam, że nie mogę zapomnieć o tym chłopaku i że mam nadzieję, że to zrozumie. Powiedziała, że się tego spodziewała. Starałyśmy się unikać tego tematu, ale ona zaczęła do niego wracać. Mówi, że nie może o tym zapomnieć, że jest zazdrosna i że płacze z tego powodu. Nie wiem co mam robić.
Zagubiona
Łzy wzruszenia
Podstawówkę wspominam bardzo źle. Nielubiana, często obrażana. Samotna. W gimnazjum wszystko się zmieniło. Nowe znajomości. Wspaniali ludzie. 1 i 2 klasa były najpiękniejszym okresem w moim życiu. Na samą myśl o tym, że za kilka miesięcy rozstanę się z klasą, mam łzy w oczach. Kocham swoją klasę, tych wszystkich ludzi. Kocham wspominać wszystkie ogniska i wycieczki, oglądać nasze uśmiechnięte twarze na zdjęciach. Ludzie powtarzają ,,To ostatnie chwile, trzeba się cieszyć''. Ale ja nie potrafię. Nie ze świadomością, że lada moment wszystko przeminie.
Gimnazjalistka
Zwierzę- przyjaciel
Będę za niedługo miała kota i nie posiadam się że szczęścia, ale mam w domu jeszcze mojego kochanego myszoskoczka. Niestety, on już jest teraz schorowany i nie wiem jakie mam uczucia. Z jednej strony mam wielkie poczucie smutku, ponieważ mój skoczek jest już stary, schorowany i jest mi go bardzo szkoda, bo codziennie widzę jak cierpi. Z drugiej strony cieszę na kotka, który pojawi się, gdy tamtego zabraknie. Wiem, że kiedyś spotkam go w niebie, ale nie będę go już mogła przytulić. Czasem płaczę i się nie powstrzymuje. Proszę o radę
11-latka
Wpatrzeni w monitory
Kiedyś siedzieliśmy w salonie, oglądaliśmy telewizję i przy okazji rozmawialiśmy, a teraz? Mama ciągle używa tabletu, tata laptopa, a brat telefonu. Telewizja służy tylko jako coś, by w pokoju nie było zbyt cicho. Nie mam ochoty z nimi siedzieć w jednym pokoju, skoro i tak nie rozmawiamy. Wolę już iść do swojego pokoju i tam coś porobić, a potem mają pretensje, że nie spędzam z nimi czasu i zamykam się w pokoju. Naprawdę nie wiem, co mam robić. Chciałabym, by było tak jak dawniej, ale to niemożliwe. Nie wiem, co mam ze sobą zrobić.
14-latka
Nielubiana
Minęło już tyle czasu od początku roku i stwierdzam z przykrością, że nie jestem lubiana w klasie. A przecież nikomu nie dokuczam, z nikogo się nie śmieję, do wszystkich byłam dobrze nastawiona, chętna do pomocy. Różnię się od dziewczyn w mojej klasie, szczególnie od tych złośliwych, wymalowanych, hałaśliwych i wulgarnych. Słyszę, jak coraz głośniej ze mnie kpią, komentują mój styl ubierania, sposób bycia. Chyba urządziły sobie zabawę, bo ostatnio siadały ze mną i chciały mnie uczyć, jak mam się zachowywać, zmienić. Próbowałam im tłumaczyć, że jestem sobą, ale mnie zakrzyczały. Nie wiem, co mam robić
Gimnazjalistka
Bądź sobą
Nie lubię się stroić. Nie akceptuję tego, że każda dziewczyna w moim wieku ubiera się w to samo. Wiadomo jak w szkole jest. Jestem często krytykowana. Dla mnie zwykła koszulka i getry czy skromna sukienka wystarcza. Nie chcę falban, jeansów z dziurami czy koszulki - hiszpanki. Mama to akceptuje, czasami kupi mi coś modnego, ale nie mam tego w szafie dużo. Jestem harcerką, tam tym bardziej nie przywiązuję uwagi do stroju. Jak odpowiadać na wyśmiewanie w szkole? Bardzo dobrze się uczę, mam tuzin zainteresowań i zajęć. Mam kundelka, uwielbiam się nim zajmować. Ale co z wyglądem?
Załamana 12-latka...
Chcę cierpieć?
On mnie nie chce, unika, ale są takie miejsca, gdzie się jednak musimy widzieć. To boli, ciągle o tym myślę, ale zastanawiam się, że może chcę się tak czuć. Dzisiaj z pewnością mnie widział, ale starałam się na niego nie patrzeć. Potem mogłam go przywitać, ale stchórzyłam. Może widział moją smutną twarz?
Nie widzę sensu istnienia, nawet myślę o śmierci, ale nie zabiłabym się. Wiem, że życie to Boży dar. Nie potrafię się uczyć. Czasami humor wraca, gram na instrumencie. Nie wiem, czy ta sytuacja to skutek mojej melancholijnej natury, czy to lenistwo? Nawet osłabł kontakt z Bogiem.
Licealistka
