Pomylenie pojęć
Dwa tygodnie temu przyjaciółka wyznała mi miłość. Nie byłam zdziwiona, bo od jakiegoś czasu dawała mi znaki. Jednak ja nie czułam nic większego do niej, a jest pewien chłopak, którego bardzo lubię. Powiedziałam, że muszę się nad tym zastanowić. Po kilku dniach powiedziałam, że nie mogę zapomnieć o tym chłopaku i że mam nadzieję, że to zrozumie. Powiedziała, że się tego spodziewała. Starałyśmy się unikać tego tematu, ale ona zaczęła do niego wracać. Mówi, że nie może o tym zapomnieć, że jest zazdrosna i że płacze z tego powodu. Nie wiem co mam robić. Zagubiona
Przede wszystkim wydaje mi się, że przyjaciółka pomyliła przyjaźń, fascynację z zauroczeniem. Tak, przyjaźń nastolatek bywa bardzo intensywna, zaborcza, zazdrosna. Są płacze i uczucie pustki, gdy jedna z dziewczyn się zakochuje. Lecą łzy, są sceny zazdrości. Myślę, że przyjaciółka widząc Twoje zainteresowanie chłopakiem, postanowiła na Tobie wymusić inną relację. Pod wpływem kultury masowej ma ona wrażenie, że jest zakochana. Moim zdaniem to raczej dziewczęca zaborcza przyjaźń i zazdrość o chłopaka. Ale można do tego podejść tak, jakby faktycznie była zakochana. Jak świat światem człowiek spotyka się z brakiem wzajemności. Nie ma sensu wymuszać wzajemności, bo nic z tego nie wyjdzie. Bądź stanowcza i podkreślaj, że serce nie sługa, jest samodzielne. Uczucia to emocje, same przychodzą i odchodzą.
Jestem pewna, że ona przyjaciółka chciałaby mieć Ciebie na wyłączność, bardzo Cię lubi, stąd takie wyznania i teraz rozpacz. Sądzę, że pewnego dnia i jej spodoba się jakiś kolega. Możesz ją ostrzec, że jeśli temat będzie wracał, to będziesz musiała ochłodzić Wasze relacje. Bo nie ma w tym sensu, ani szans, ani nadziei. Taka przyjaźń, która chce wyłączności, cierpi z powodu innych kontaktów nie jest dobra. Powinno się tworzyć duże grupy przyjaciół, wciąż otwarte na nowe osoby.
Zadaj pytanie:
