wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5117 | WYNIKÓW
Różna gusta muzyczne
Czy ja jestem zła, bo tak bardzo lubię muzykę młodzieżową i to raczej mocną? Mama się na mnie denerwuje, boi się, że zejdę na złą drogę, ale ja przy tej muzyce się odstresowuję, po kilku utworach jest mi lepiej, gdy zmęczona wracam ze szkoły. Mam jasne zasady życiowe, jestem głęboko wierzącą, ale czy przez to nie mogę słuchać ostrej muzyki? Ale może się mylę, może muzyka staje się moim bożkiem?
15-latka
Nie odpuszczę
Kilka miesięcy temu zakochałem się w koleżance z klasy równoległej. Mamy bardzo wiele wspólnego. Niestety dowiedziałem się, że ma chłopaka. Co prawda on jest jej przeciwieństwem, ale widać, że ona go kocha. Wiem, że mógłbym poczekać aż moje uczucie ustanie, ale nie chcę. W szkole wszyscy śmieją się ze mnie i z mojego niskiego wzrostu. Modlę się, żeby wszystko się ułożyło, ale nic się nie dzieje i powoli przestaję ufać Bogu.
14-latek
Nikt nie rozumie, co czuję
Mam ostatnio trudny czas. Walczę z uzależnieniem od elektroniki i od słodyczy. To moja ucieczka, bo w szkole nie uczyłam się, a w domu byłam okropna. Nienawidzę świata. Kolegów oceniam jako pozerów, a rodzinę jako wrogów. I jeszcze Bóg jakby gdzieś zniknął... Wiem, że to nieprawda, bo jestem pewna, że On jest, rodzina mnie mocno kocha, a koledzy mnie lubią. Ale co z tego, skoro nikt nie rozumie, co czuję. Jak z tym żyć? Pogubiona
Nie uciekaj
Kończy się nauka w szkole podstawowej, z czego się cieszę, bo mam straszną klasę. Od rana same wulgaryzmy, które mnie nie śmieszą. Do tego popisywanie się, poniżanie słabszych, zaczęło się palenie papierosów i duma z tego powodu. Nie mam z nikim kontaktu, żyję w świecie książek i najchętniej tam bym się przeniosła. Strasznie się boję, że w gimnazjum będzie jeszcze gorzej. Chciałabym uciec z rzeczywistości, w której żyję.
Szóstoklasistka
Zamieszanie
Bardzo podoba mi się rok starszy kolega. Najchętniej podeszłabym do niego w szkole, powiedziała, co czuję i wróciła na drugi dzień po odpowiedź. Wiem, że tak nie można. Ale jednocześnie kolega z klasy coraz natarczywiej pokazuje, że mu się podobam. Nie chcę go. Podobnie jak 2 lata młodszego kolegę, który już nawet prosił o chodzenie. Nic do niech nie czuję, ale nie potrafię odmawiać. Straszne zamieszanie.
13-latka
Zabawa w chodzenie
W mojej szkole kilka dziewczyn ma już chłopaka, a mnie do tego nie ciągnie. Pewnego dnia jedna z moich koleżanek podeszła do mnie i powiedziała, że mój kolega jest we mnie zakochany. Szczególnie w to nie wierzyłam, ale inne koleżanki zaczęły mi mówić, żebyśmy zaczęli chodzić. Nie mam ochoty na związek w piątej klasie podstawówki. Boję się, że on spyta się mnie, czy chcę z nim chodzić i nasza znajomość się zepsuje.
11-nastolatka
Problem samotnej
W podstawówce nie miałam żadnych problemów z relacjami z koleżankami. Pod koniec klasy V przyszła nowa koleżanka, która okazała się wredna, władcza, oj, nie polubiłyśmy się. Każda z nas miała swoją grupkę. Niestety w gimnazjum znalazłam się z nią w jednej klasie, podczas gdy przyjaciółki rozeszły się do różnych szkół. Ona robi wrażenie miłej, a dziewczyny są w nią zapatrzone. Zostałam sama. Jest mi coraz ciężej, robię różne próby nawiązania relacji i nic.
Gimnazjalistka
Według jednego wzoru
Koleżanki w naszej klasie są wszystkie jednakowe- rozmawiają tylko o chłopakach, kosmetykach, serialach, uznają tylko jeden rodzaj muzyki, strojów. O sprawach wiary nie można nawet wspomnieć, o poważnych planach na przyszłość też nie. . Na szczęście mam przyjaciółkę, która ma takie same zasady jak ja. Tylko, że gdy jej nie ma w szkole, to mi ciężko i źle. Wiem, że koleżanki nas uważają za dziecinne, dziwne, odsuwają się od nas, trochę się śmieją.
13-latka
Odpowiedzialność za słowa
Wyróżniam się w szkole swoim wzrostem, masywną budową ciała. Wśród rówieśników jestem lubiany, nie mam żadnych problemów. Swobodnie kontaktuję się z dziewczynami. Tylko rok młodsi upatrzyli mnie sobie i wyzywają. Często bardzo paskudnie i obraźliwie. Wiem, że prowokują, ale ja potrafię to wytrzymać. Chociaż mam ochotę zareagować. Zastanawiam się jednak, czy nie poinformować ich wychowawczyni. Bo dlaczego mają się czuć bezkarni? Nawet jeśli to dla nich tylko żarty, jednak są pewne granice.
Szóstoklasista
Zasady można zmieniać
Znam z widzenia pewnego chłopaka. Chodził do mojej szkoły, trochę go pamiętam. Lepiej kojarzę go z kościoła, bo jest ministrantem. Zaczął do mnie pisać, grzecznie odpisywałam. Ale teraz on chce się spotkać. Tymczasem mam taką zasadę, że nie zawieram znajomości przez Internet. Ciągle odmawiam, a on jest wytrwały i nie odpuszcza. Nagle przyszła myśl, że może odrzucam szansę na przyjaźń z wartościowym, miłym normalnym chłopakiem. Więc może się jednak z nim spotkać?
Licealistka
