wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8730 | WYNIKÓW
Szczerość wobec siebie
Chłopak, w którym byłam zakochana, jest teraz z inną dziewczyną. A ja chcę naprawić to, co było między nami wcześniej oraz bardziej wzmocnić przyjaźń. Próbuję małymi kroczkami i chyba jestem na dobrej drodze. Chciałabym jeszcze tylko porozmawiać z nim o tym, co się działo w trakcie jak byliśmy ze sobą. Chciałabym usłyszeć jakieś wyjaśnienie z jego strony. Jest dla mnie bardzo ważny i chcę, żeby był szczęśliwy. Miło by było, żebym jako dobra przyjaciółka była jednym z powodów jego szczęścia.
14-latka
Naprawdę warto czekać
To niesamowite dla mnie, jak dzięki jednej osobie, której przecież równie dobrze mogłabym nie poznać, świat stał się piękniejszy. Znajduję czas na wszystko, żeby tylko mieć go jak najwięcej na spotkania z chłopakiem. W szkole przestałam robić wszystko za wszystkich, nauczyłam się grzecznie odmawiać. Zniknęły też drobne problemy z samoakceptacją, które zawsze, nawet w lepszych okresach pozostawały w mojej świadomości. Dostrzegam swoje zalety, widzę wady, nad którymi staram się intensywnie pracować. Pogłębiam relację z Bogiem, odnalazłam przyjaciół w świętych...
Licealistka
Jak sobie poradzić?
Przyjaźnimy się w kilka dziewczyn. Wiem, że trudno utrzymać przyjaźń w takiej ilości osób. Dziewczyny tak naprawdę wiecznie się kłócą i tego nie da się znieść. Czasami ja i moja najbliższa przyjaciółka już nie możemy tego znieść. Jedna dziewczyna chyba chce się od nas odłączyć, gdy ją o to pytamy, mówi, że ona nas bardzo lubi itp. Nie wiem, jak wyjaśniać te kłótnie, skoro cokolwiek się powie, dziewczyny płaczą i mówią, że są głupie.
Co zrobić w takiej sytuacji?
13- latka
Przygotowac ściągę?
W tym tygodniu sprawdzian z historii. Zupełnie nic na niego nie umiem i boję się, że już się nie zdążę nauczyć, bo w międzyczasie mam jeszcze inne kartkówki. Rodzice będą na mnie bardzo zdenerwowani, jeśli dostanę złą ocenę. Pomyślałam, że zrobię ściągę. Boję się ściągać, że to grzech. Więc wymyśliłam, żeby tego dnia nie iść do szkoły, ale wtedy okłamałabym Rodziców i nauczycieli, że źle się czułam, czy coś takiego. Więc, jeśli jeden raz ściągnę, to czy to będzie bardzo złe
14-latka
Czas na zmiany
Przyjaźniłyśmy się od przedszkola, ale teraz coś pęka. Moja przyjaciółka interesuje się tylko ciuchami i kosmetykami, w kółko tylko o tym, gdzie co można kupić, ile kosztuje. Ze swoimi nowymi koleżankami kpią z mniej modnie ubranych dziewczyn. Niby jeszcze siedzimy w jednej ławce, ale czuję, że i ją, i mnie, męczy to coraz bardziej. Klika razy pytała, dlaczego czegoś tam sobie nie kupię, czy nie wstydzę się niemarkowych ubrań czy butów. Do tego dochodzą telefony, no i plany wakacyjne. Czy można się od takiej przyjaciółki odsunąc?
Piątoklasistka
Giną, bo wierzą w Jezusa
Opowiadała mi kiedyś młoda nauczycielka, że któregoś dnia, gdy jak co dzień weszła do klasy, zauważyła, że dzieci inaczej niż zwykle na nią patrzą. Wlepiły wzrok gdzieś poniżej jej głowy i nie odrywały spojrzenia od jednego punktu na jej swetrze. Nauczycielka schyliła głowę, spojrzała. Już wiedziała. Uczniowie patrzyli na krzyżyk. No, tak, zapomniała go schować. Szybko odwróciła się do tablicy i wsunęła krzyżyk pod sweter. – Dlaczego to zrobiłaś? – zapytałam. – Czy coś by się stało, gdybyś go nie schowała? – Wyrzuciliby mnie ze szkoły – odpowiedziała krótko.
Pomyłka
Staram się być uprzejmy wobec koleżanek z klasy. Z każdą rozmawiam, żartuję, zachowuję się kulturalnie. Jedna z dziewczyn jest faktycznie bardzo sympatyczna, ładna i mądra. Ale ja absolutnie nie chcę w gimnazjum bawić się w chodzenie. No i stało się, bo dziewczyna mnie zapytała na portalu, czy nie moglibyśmy być parą. Odpisałem, że nie, trochę przedstawiłem mój punk widzenia. No i straciłem chyba koleżankę, bo ona mnie teraz unika. A tak fajnie się gadało. Co mogę zrobić w tej sytuacji?
Gimnazjalista
Co ich zraża?
Wiązałam z gimnazjum wielkie nadzieje, ponieważ nigdy nie było tak, abym zawsze miała się do kogo odezwać, nie miałam przyjaciół, którzy chcieliby się ze mną spotykać i byliby ze mną cały czas. Idąc do gimnazjum, chciałam położyć temu kres. Wyzbyłam się trochę dawnej nieśmiałości. Robiłam wszystko w pierwszym tygodniu - starałam się być miła, wesoła, uśmiechałam się. Poznałam nawet jedną dziewczynę, wymieniłyśmy się numerami, usiadłyśmy razem. Dołączyły do nas dwie nowe koleżanki. Polubiłam je, ale jednak coś mi w nich przeszkadzało. Dowiedziałam się, że jedna pali papierosy. A moja pierwsza koleżanka tak się w nią zapatrzyła, że teraz wydaje mi sie, że traktuje mnie trochę niepoważnie, Chciałam ją odciągnąć od tej palaczki.. Zostaję trochę sama. Chodziłam najpierw z nimi wszędzie, ale już nie mam siły i same chyba nie .zwracają na mnie większej uwagi. Dołączają nawet do nich inne dziewczyny i rozmawiają razem. Nie wiem, czy się uda zaprzyjaźnić z kimś innym, bo większość zna się z podstawówki i ma parę. Zastanawiam się, co innych tak bardzo zraża do mnie
Inicjatywa należy do chłopaka
Lubię jedną ze szkolnych koleżanek. Sporo żartowaliśmy w czasie roku szkolnego. Teraz mi jej brakuje. Nie twierdzę, że chcę z nią chodzić, ale spędzać razem czas- o tym marzę. Poczytałem Waszą rubrykę i zauważyłem, że wiele razy Pani podkreśla, że to chłopak proponuje, wychodzi z inicjatywą, ryzykuje odrzucenie. No to pojadę do niej na rowerze, pokręcę się, może się spotkamy. Wtedy się umówimy. Muszę zdobyć numer jej komórki. Wiem, że niedługo wyjeżdża. Czy to dobry pomysł, by wysłać jej kilka SMS-ów?
Niepewny 14-latek.
Wątpliwości
Od pewnego czasu interesuję się japońską kulturą czyli mangą i anime. Koleżanka z klasy zaproponowała mi taką jedną mangę, bo niedawno się dowiedziała, że lubię to czytać. Ta manga opowiadała o grupce japońskich licealistów, którzy zamieniali się ciałami. Na jednej stronie zobaczyłam dziwną scenę. Nie czytałam już dalej, bo to byłoby niewłaściwe. Od razu poszłam z tym do rodziców. Pokazałam im tą scenę i powiedzieli mi, żebym już więcej tego nie czytała. Na następny dzień oddałam koleżance tą mangę i skłamałam, że była ciekawa, bo nie mogłam jej powiedzieć prawdy. Ale ja cały czas myślę o mandze i oglądam anime. Nie potrafię z tego zrezygnować. Tata mi powiedział, żebym przestała to czytać, bo to jest złe. Zgodziłam się z nim, ale zastanowiło mnie to, czy jeśli nawet przestanę to czytać, to ta koleżanka może nie będzie się ze mną przyjaźnić. Bardzo się tego boję. I muszę przyznać, że jestem bardzo religijną osobą tak jak moja rodzina. Czy to zainteresowanie japońską kulturą może być grzechem i czy trzeba się z tego spowiadać? Bardzo proszę o pomoc.
Zakłopotana
