wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1379 | WYNIKÓW
Bez przyjaciółki
Nie tak dawno pokłóciłyśmy się w klasie i odsunęłyśmy się od reszty dziewczyn. Potem zauważyłam, że przyjaciółka czas po szkole spędza z nową koleżanką, nie ma dla mnie czasu. Pytam ciągle, czy jesteśmy jeszcze przyjaciółkami, ona zapewnia, że tak, a ja widzę, że nie. Czuję się okropnie, bo chociaż jeszcze siedzimy razem, to one mają swoje sprawy. Zostałam sama, obrażona i smutna Czasami mam ochotę zbliżyć się do kolegów, bo oni nie robią tylu afer.
12-latka
Ta i żadna inna
Zakochałem się na poważnie. Co prawda jestem głęboko wierzący, a ona nie chodzi do kościoła, ale trudno. Wyznałem jej uczucie, ona się zgodziła na chodzenie, ale bardzo szybko uznała, że to nie dla niej. Powiedziała, że to nie ma sensu, że ona nie chce jeszcze chłopaka. Ale ja nie odpuszczam, robię jej propozycje każdego dnia, wysyłam SMS-y i staram się jak mogę. Bo ja czuję, że jesteśmy dla siebie. Co jeszcze mogę zrobić?
14-latek
Przestrogi licealistki
Wszystko zaczęło się na początku gimnazjum. Zawsze byłam szczupła, wręcz chuda, ale wtedy chciałam być ciągle w centrum uwagi, zauważona, doceniona, podziwiana, we wszystkim najlepsza. Już wtedy wiedziałam, że nie mogę taka być, ale podświadomość, uczucia, o wszystko było ode mnie silniejsze. Wpadłam na pomysł: anoreksja. Pomyślałam, że kiedy będę ją mieć, to ludzie będą się nade mną rozczulać, a ja będę z tego powodu przeszczęśliwa. To była początkowo największa motywacja, która gdzieś miała też swoje odnośniki, rozgałęzienia, powody mniejsze lub większe. Z czasem jednak musiałam stawać się bardziej wiarygodna. Odeszły słodycze, zaczęłam liczyć kalorie. Chudłam szybko, bo organizm był bardzo młody, dużo się ruszałam, szło gładko. Robiłam to wszystko oczywiście bardzo na pokaz. Potem pojawiły się jakieś pierwsze wyrzuty sumienia, postanowiłam z tym zerwać.
Dokuczanie zdolnej i wierzącej
Koleżanki okropnie mi dokuczają, śmieją się, że się niemodnie ubieram, że tylko się uczę, że siedzę w kościele. A ja wcale się tak dużo nie uczę. Nauka mi łatwo przychodzi. Jestem bardzo głęboko wierząca. Oczywiście potrzebują moich zeszytów, a gdy nie chce dać, wtedy sypią się złośliwe komentarze. Czuję, że jestem inna, ale czy to źle? Z drugiej strony mam dosyć samotności, kpin, złośliwych spojrzeń i komentarzy.
Gimnazjalistka
Zabrakło czasu
Zaczęłam chodzić z chłopakiem, ale zaraz potem wyjechałam na obóz. Byłam tak zajęta, że nie miałam czasu na pisanie SMS-ów. Zresztą, on też nie pisał. Wróciłam i dowiedziałam się, że już nie jesteśmy parą, że on ma nową dziewczynę, a na mnie jest obrażony o to milczenie. Bardzo mi przykro, przecież naprawdę nie miałam czasu.
Gimnazjalistka
