wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5981 | WYNIKÓW
Mądre planowanie
W tym roku kończę gimnazjum i chcę się dostać do wymarzonego liceum. Dlatego muszę dobrze napisać testy, mieć dobre świadectwo. Postanowiłam, że w czasie ferii rozwiążę mnóstwo testów. Bo do tej pory tylko planowałam, planowałam, ale nie potrafiłam tego ogarnąć. Oceny na półrocze były średnie, ale chcę je polepszyć na koniec roku. Dlatego w ciągu tych dwóch tygodni muszę uporządkować notatki, uzupełnić braki z kilku przedmiotów. Mam też kilka lektur do przeczytania, więc nie wiem, jak ja zdążę.
Gimnazjalistka
Wielkie chęci
Jestem w pierwszej klasie dobrego liceum. Co tydzień chodzę na dodatkowy angielski i lekcje gitary. Od czasu do czasu spotykam się z koleżankami. Codziennie dużo czasu muszę poświęcać na naukę. Mam tyle ambitnych planów, ale nie potrafię ich zrealizować. Nie czytam tyle, ile bym chciała. Chciałabym więcej ćwiczyć na gitarze, zacząć w końcu regularnie biegać, pomagać bardziej w domu i jeszcze lepiej się uczyć. Mam duże chęci, ale nie wszystko wychodzi tak, jakbym chciała.
16-latka
Czy mnie lubią?
Ukrywam swoje prawdziwe emocje. Jestem uważana za ,,kujonkę" z nosem wiecznie w książce. Na przerwach w szkole czytam zamiast rozmawiać z koleżankami. W sportach nie jestem dobra z wyjątkiem tańca. Lubię słodycze i przez to przybierałam na wadze. Popadam też w uzależnienie od telefonu. Chłopak, na którym mi zależy, ignoruje mnie, ale zapisał sobie mój nowy numer. Jeden z kolegów zaprosił na swoje urodziny tylko 3 dziewczyny, w tym mnie. Więc może jestem lubiana?
6-klasistka.
Młodzi adoratorzy
Jestem osobą radosną, bezpośrednią, więc chyba z tego powodu pojawiło się przy mnie kilku młodszych adoratorów. Żartuję z nimi, wracamy razem ze szkoły, czasami coś wspólnie idziemy załatwić. Jeden żartobliwie nazywa mnie siostrą. Ale bywa, że każdy z nich zaczyna okazywać, że im nie zależy na przyjaźni, tylko na innej relacji. Nie chcę ich gwałtownie odrzucić, ale czuję, że coś jest nie tak. Są dla mnie dobrymi przyjaciółmi, ale o innych układach mowy nie ma.
Licealistka
Mnóstwo obaw
Chciałabym być aktorką, ale jestem na to za nieśmiała. Wstydzę się grać przed znajomymi, za to lustro widzi mój potencjał. Może przed innymi uda mi się otworzyć i spełnię to marzenie? Mam sporo innych marzeń, przede wszystkim aby moja przyszłość potoczyła się w dobrym kierunku. Bardzo się jej obawiam, już teraz myślę o niezdanej maturze, złym życiu, braku pracy, braku miłości i tak dalej. Tracę przez to trochę teraźniejszość, ale nie umiem się tego wyzbyć.
Licealistka
To trzeba sprawdzić
Zagadałam do kolegi, który mi się podoba. Odtąd rozmawiamy, ale to głównie ja zagaduję, w sumie to on mnie zaczepił tylko raz. Obawiam się, czy mu się nie narzucam, bo zdarza mi się coś takiego w dobrej wierze. Jak powinnam tę relację pogłębiać, ponieważ w przyszłym roku idziemy już do liceum, więc jeżeli zależy mi na tym, żeby w trakcie nauki w liceum nadal utrzymywać kontakt, gdyż idziemy do innych szkół, ale on nie przepada za kontaktami internetowymi.
Gimnazjalistka
Ciągłe dołki
Zaczęłam biegać, mam wrażenie, że pomału nabieram pewności siebie. Niestety, zauważyłam, że dobra postawa trwa "do czasu". Staram się, planuję, zdrowo odżywiam, ćwiczę, modlę się i zawsze następuje trach. Albo dołek, albo porównywanie siebie do ogarniętych życiowo. Gdzie tam moje wyjście w góry w porównaniu do ich podróży. Czy praca nad sobą ma sens, jeśli mam wrażenie że zawsze wracam do punktu wyjścia - "dołka upodlenia" z płaczem, słodyczami, niewychodzeniem z domu i marnowaniem czasu przy komputerze?
Licealistka
Zapanować nad wybuchami
Często sprawiam mamie przykrość, chociaż nie chcę. Do tego jestem okropnie wybuchowa i łatwo mnie zdenerwować. Mówię jej często przykre rzeczy, bo gdy mam doła, to i słowotok, potem tego żałuję. Nie wiem co mam robić, żeby się zmienić. Dobre intencje chyba nie wystarczają, bo wystarczy impuls i moje plany już nie istnieją. Chcę być lepszą córką i chcę, żeby mama się ze mnie cieszyła, a nie o mnie martwiła. Zupełnie nie wiem jak to zrobić. Mama jest dla mnie bardzo dobra. Kupuje mi prawie wszystko co chcę, a jeśli nie, to najbardziej dlatego, że nie ma już kasy. A ja jak się zdenerwuję, to potrafię zniszczyć jej komórkę rzucając nią o podłogę i złamać kartę sim. Potem mi przykro. Mama jest smutna i mi jest smutno. Ale ja cały czas chcę, żeby było dobrze, miło, wesoło, sympatycznie itd. Jak to zrobić? Tyle by trzeba zmienić.
Zmartwiona córka
Córeczka tatusia
Niedawno zauważyłam, że jestem jedyną w klasie, która ma lepszy kontakt z tatą niż z mamą. Wiele koleżanek żali się, że nie potrafią rozmawiać z ojcami, że oni ich nie rozumieją, nawet unikają rozmów. A ja odkąd pamiętam ze wszystkim biegałam właśnie do taty. Jemu opowiadałam i nadal opowiadam o tym co dobre i o tym, co złe, co się nie udało. Dlaczego mama jest taka oschła i daleka? Czy moje sytuacja jest normalna?
12-latka
Jakie są jego intencje?
Jest w mojej klasie chłopak, ładny, miły i zabawny. Bardzo go lubię. On chyba też coś do mnie czuje , bo ostatnio chciał koniecznie ze mną siedzieć i od nikogo innego nie przepisuje lekcji tylko ode mnie. Znamy się dobrze. Zaczepia mnie, zabiera książki. Ja traktuję to jako niewinne zaczepki i zabawę. Ale może on chce mnie w ten sposób poderwać? Nie wiem co zrobić. Chciałam mu wrzucić liścik do szafki , bez tekstu tylko same serduszka i kwiatki. Czy to dobry pomysł?
12- latka
