wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 154 | WYNIKÓW
Czy to prawdziwe uczucie?
Jest dokładnie taki, o jakiego się modliłam. Bardzo mądry, kulturalny, uczestnik oazy i ministrant, trochę starszy ode mnie. Dopóki byliśmy w jednej szkole, nie ośmieliłam się zagadać. On nie robił nic, by nawiązać kontakt. Modliłam się, by mi przeszło i gdy miałam wrażenie, że wywietrzał mi z głowy, to nagle go widziałam i wszystko od nowa. Gdy próbowałam się spotkać z innym chłopakiem, to nagle go spotykałam i znowu w sercu tylko on. Zawsze kiedy się modlę, to również za niego. Żeby był taki dobry jak jest, żeby nie wpadł w złe towarzystwo. I jeżeli jest to możliwe i dobre dla nas obojga, to żebyśmy byli kiedyś razem. Ale czasami wątpię, czy to prawdziwe uczucie, bo przecież go nie znam, tylko z widzenia.
Gimnazjalistka, klasa III
Pusto bez niego i smutno
Kiedy w tamtym roku poszłam do gimnazjum, to modliłam się o dobre oceny, dobrą klasę i o poznanie wspaniałego chłopaka, który byłby dobry i pobożny. I pewnego dnia zauważyłam chłopaka o dwa lata starszego. Nie dość, że jest bardzo mądry, miły, kulturalny, należy do oazy i grupy ministrantów, to jest jeszcze bardzo przystojny. Nie przyjął mojego zaproszenia na fb. Lecz przed wakacjami ciągle na mnie spoglądał, był w pobliżu. Sam szukał mojego wzroku. Jest mi teraz tak źle, że już go nie będzie w szkole, popłakuję.
Gimnazjalistka
Wyciszyć sprawę
Nasza przyjaciółka zakochała się w pewnym ministrancie. Chciałyśmy jej pomóc, więc doprowadziłyśmy do tego, że pewnego dnia on podszedł do nas, gdy ona była z nami. Była tak przerażona, że krzyknęła, by sobie poszedł, a chwilę później była w rozpaczy. On się chyba obraził, zresztą, wiemy, że teraz podoba mu się inna dziewczyna. A przyjaciółka jest załamana swoim zachowaniem. Jak pomóc?
Przyjaciółki
To nie jest dziwne
Mam 14 lat, niedługo pełne. Jestem zwykłą nastolatką, ale każdy często mówi mi, że jestem ładna lub że uroczo wyglądam. Nie maluję się, ubieram skromnie i dziewczęco, dobrze się uczę, noszę okulary. Ostatnio irytują mnie spojrzenia chłopaków, w szkole, na ulicy, koncercie, nawet w kościele. Niedawno ministrant wpatrywał się we mnie całą mszę. Gdy wychodziłam, zobaczyłam go jak zbiera na tacę pieniądze i nasze spojrzenia się spotkały, ale tak dziwnie, że i ja , i on zapomnieliśmy o świecie. Nigdy tak długo nie patrzyłam się na chłopaka. On przestał mówić "Bóg zapłać" ludziom, tylko zamilkł. Potem odwróciliśmy się jeszcze w swoim kierunku. Takich dziwnych sytuacji jest wiele. Czy ja coś robię źle, że praktycznie
każdy tak reaguje?
Nastolatka
