wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3457 | WYNIKÓW
Ciesz się tym, co jest
Podoba mi się jeden chłopak. Codziennie spędzamy ze sobą czas na przerwach, ale on chyba nie ma ochoty na związek. A może w moim wieku to jeszcze za wcześnie?
Rok temu pisał listy do swojej ,,ukochanej", ale ona go nie chciała. Bardzo smuci mnie fakt że
nie mam u niego szans. Boję się powiedzieć mu, co czuję, bo wydaję mi się, że nie zrozumie, będzie się śmiał i powie wszystkim. Myślę o nim cały czas. Nie mam pojęcia, czy on ma inną, czy ja mu się nie podobam, czy on czuję to samo. Proszę o pomoc!
11-latka
Zazdroszczę innym ministrantom
Zazdroszczę ministrantom, o których czytam w Małym Gościu. U nas zostało tylko pięciu chłopaków, brakuje kandydatów. Wszystkich zraża ksiądz emeryt, który nas krytykuje, wyśmiewa. Powiedział, że chodziłem na kolędę dla pieniędzy, a to nieprawda. Poskarżyłem się mamie, ale proboszcz uznał, że to były żarty, że ja przesadzam, że mam przeprosić. Przez tyle lat poświęcałem wiele czasu na służbę w kościele. Mieszkam blisko kościoła, byłem na każde zawołanie. Teraz jestem załamany, nie mogę się uczyć, chce mi się płakać. Unikam mszy, które odprawia ksiądz emeryt. Zresztą, raz mnie spotkał i zakazał służenia na swoich mszach. Bardzo to przeżywam. Proszę mi wytłumaczyć coś, czego sobie nie umiem wyjaśnić.
Gimnazjalista
Dobrze, że mamy MAMY
Najlepsze u Mamy jest to, że ją mamy. Swoją, nie cudzą. Nie inną. Zawsze tę samą. I żeby nie wiem, co się stało, Mama zostanie Mamą.
Wiesz co, Mamo… – ile razy tak zaczynałam rozmowę z moją Mamą… Nie zliczę na pewno. Najczęściej w kuchni – Mama zawsze tam była. Uwielbiałam te chwile, kiedy po powrocie ze szkoły, a potem już z pracy, siadałam na blacie kuchennym i… zaczynałam: „Wiesz co, Mamo…”. Ja opowiadałam, Mama słuchała. Czasem o coś pytałam, radziłam się – Mama zawsze wiedziała, co zrobić, co odpowiedzieć. I ja, i ona lubiłyśmy ten czas.
Nie trzeba wciąż ulegać
Przyjaciółka bardzo często się obraża. Ja szybko dążę do zgody, przepraszam ją, a ona twierdzi, że ja kłamię, że to nie są przeprosiny z serca. Teraz też pisałyśmy, długo ją przepraszałam, a gdy już chciałam kończyć rozmowę, ona się znowu obraziła. Nie mam siły zaczynać wszystkiego od początku. Potem i tak wystarczy jedno słowo i sytuacja się powtarza.
13-latka
