wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4882 | WYNIKÓW
Nie idź na skróty
Niedługo kończę gimnazjum. Uczę się bardzo dobrze. Wszyscy są przekonani, że pójdę do liceum, ale ja bym wolała do zawodówki, bo chcę zostać fryzjerką. Marzę, by czesać modelki. Marzę też o podróżach, a w tym zawodzie to przecież możliwe. Wszędzie znajdę pracę. Rodzice są mnie wściekli. Coś tam tłumaczą, a ja swoje. Nie chcę żyć tak jak oni, zaraz po ukończeniu szkoły zawodowej wyjadę w świat. Chcę coś zobaczyć, coś osiągnąć. Co Pani o tym myśli?
Gimnazjalistka
Wystarczą marzenia
Zauważyłam fajnego chłopaka na korytarzu naszego gimnazjum. Bardzo mocno się w nim zauroczyłam! Jest o 2 lata starszy ode mnie! Moje koleżanki nakłoniły mnie, abym napisała do niego na facebooku 'hej co tam'. Nie odpisał. Teraz wszystko mnie rozprasza i myślami ciągle wędruje koło niego! Pomocy! Po cichu marzę też o chłopaku lub o dobrym przyjacielu płci męskiej, któremu mogłabym się wygadać.
13 latka
Gawrony na polu
Ze mną można iść wszędzie, bo nie ciągnę, nie uciekam, nie wdaję się w psie konflikty, czyli jestem jak wzorowa uczennica. Owszem, mam swoje wady. Ruszam jak szalona w pogodni za kotami, ptakami, a gdy wyczuję gryzonia- nic mnie nie powstrzyma. Dlatego tak się ucieszyłam, że Kuba zaproponował wyprawę na pobliskie pola. Właśnie myszy gromadzą zapasy, by przetrwać zimę, a ja mogę je nieco zdenerwować i kopać tam, gdzie wyczuwam ich obecność.
Samotna na przerwach?
Na długą wycieczkę zaprosiłyśmy do naszego pokoju dziewczynę. No i one się zaprzyjaźniły, a ja stałam się piątym kołem u wozu. Moja stara przyjaciółka wybrała już dawno profil ścisły w gimnazjum. Gdy usłyszała, że jej nowa „przyjaciółka”, która mnie nie lubi, idzie tam gdzie ja, powiedziała, że i ona wybiera ten profil. To może ja wybiorę inny, gdzie idzie jedna dziewczyna z klasy? Boję się, że w wymarzonej klasie będą samotna, szczególnie na przerwach.
Szóstoklasistka
Wyciągnij wnioski
Nie wiem, co mnie podkusiło, ale przeglądałam strony internetowe, zachęcali tam do wysłania swoich zdjęć, obiecywali, że można dostać zaproszenie na casting dla modelek, że zdjęcia ukażą się na tej stronie. Wysłałam, podałam dane, a potem się wystraszyłam. Na szczęście nikt nie szukał ze mną kontaktu, moje zdjęcie się nie ukazało, ale strasznie się boję. Modlę się i obiecuję, że więcej takiej głupoty nie zrobię.
14-latka
Gwiazdy wracają do szkoły
O jakich gwiazdach mówię? Oczywiście nie o niebieskich, gdzieś tam we Wszechświecie, bo one nie paradują tylko pięknie świecą na ciemnym niebie. Mówię o gwiazdach jaskrawo świecących z kolorowych okładek. W ogóle to ciekawa sprawa. Spróbujcie do wyszukiwarki internetowej wpisać słowo „gwiazdy”. Jeżeli myślicie, że pierwsza pojawi się informacja o ciałach niebieskich, jesteście w wielkim błędzie. W pierwszej kolejności wyskakują plotki, ploteczki i inne sensacyjne opowiastki z życia gwiazdeczek filmowych, sportowych i jeszcze innych.
Dziwne zainteresowanie
Kolega, w którym zakochałam się na obozie, jest zupełnym przeciwieństwem mnie. Nie podoba mi się to, że pali i pije, ale najwyraźniej nawet to nie pomaga mi się w nim ,,odkochać". Pewnie nigdy go już nie zobaczę, ponieważ on obraca się w innych środowiskach niż ja. Słyszałam, że co rok jeździ na ten obóz. Myślę, by za rok znowu tam jechać. Jednak nie jestem pewna, czy chcę to przeżywać jeszcze raz od nowa.
Licealistka
Las i woda
Ale gdy dzisiaj ze środka jeziora rozległy się śmiechy chłopaków, to pierwsza Jadzia machnęła ręką na wątpliwości związane z ubiorem, tylko jednym ruchem ściągnęła ze sznurka ręcznik i pognała do wody. Za nią ja, a potem reszta dziewczyn. Agar pływa fantastycznie, ale Ramon stoi raczej przy brzegu, udaje, że coś go tam fascynuje. Trampek piszczy, chce pływać, ale instynkt mu jeszcze zakazuje. I tak płyną tu upalne dni- mnóstwo pływania, ale też wędrówki po lesie.
Nie uciekaj
Kończy się nauka w szkole podstawowej, z czego się cieszę, bo mam straszną klasę. Od rana same wulgaryzmy, które mnie nie śmieszą. Do tego popisywanie się, poniżanie słabszych, zaczęło się palenie papierosów i duma z tego powodu. Nie mam z nikim kontaktu, żyję w świecie książek i najchętniej tam bym się przeniosła. Strasznie się boję, że w gimnazjum będzie jeszcze gorzej. Chciałabym uciec z rzeczywistości, w której żyję.
Szóstoklasistka
Opuścić "samotną wyspę"
Ja też kiedyś byłam taką "samotną wyspą" przez długi czas. Decyzja o aktywnym udziale w życiu duszpasterstwa była jedną z tych najlepszych w moim życiu. Podczas pierwszego roku życia w Krakowie pojawiałam się tam tylko okazjonalnie, też byłam "samotną wyspą", ale od dwóch lat, a szczególnie od tego roku się bardziej zaangażowałam. Kiedy daje się innym coś z siebie, otrzymuje się kilka razy tyle. Naprawdę! Tak to działa!
Studentka
