wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3115 | WYNIKÓW
Szantaż emocjonalny
Mamy problem z przyjaciółką, która "wymyśla problemy”. Jej tata zmarł , gdy była malutka, do tej pory boryka się z brakiem ojca. W szkole i przy ludziach, nawet jak jesteśmy same, śmieje się, wygłupia i nie robi nic wskazującego na jej złe samopoczucie. Mimo to katuje nas SMS-ami o niskiej samoocenie, chorobie, która jest raczej wymyślona, o tym, że świat jest zły, że nie ufa ludziom, ktoś ją zranił, choć nigdy nam nie mówi, kto to zrobił. Czasem szantażuje nas groźbą samookaleczeń lub samobójstwa. Nie przemawiają do niej logiczne argumenty.Tracimy cierpliwość i zaufanie.
14-to latki
Nie znam przyczyny
Ostatnimi czasy moja przyjaciółka dziwnie się zachowuje. Jest dla mnie momentami niemiła, można powiedzieć, że w pewien sposób "nabija" się ze mnie. Przykro mi z tego powodu, że się tak zachowuje. Wybaczam jej, bo co ze mnie by była za przyjaciółka, jeśli bym nie wybaczała. Mam wrażenie, jakby była o coś zazdrosna. Chciałabym, aby było jak dawniej.
Zagubiona 12-latka
Zawiedziona córka
Chcę być blisko Boga, chcę kochać ludzi, a tu problem z własnym ojcem. Okazało się, że oszukiwał nas przez lata, że miał inną kobietę, do której teraz odszedł. Czy to normalne że nienawidzę taty? A jeśli nie, to jak mogę mu wybaczyć to, że nas cały czas okłamywał i zdradzał mamę? Mam do niego żal i choć z całych sił chcę mu wybaczyć, to przelatuje mi przez głowę myśl, że on jest okropnym człowiekiem i nie zasługuje na wybaczenie.
Zagubiona
Nie ma jak ruch
Byłam pierwszy raz na zajęciach sportowych i czułam się po nich wspaniale. Sparingi, w których w kontrolowany sposób wyrzucałam z siebie złość były bardzo fajne. Chyba zacznę też biegać, chociaż nie wiem czy się w tym odnajdę, bo nigdy tego za bardzo nie lubiłam. Ale rower czy wspinaczka brzmią zachęcająco, zwłaszcza że robi się ciepło.
15-latka
Zakochana przyjaciółka
Przyjaciółka ma pewne problemy miłosne. Zakochuje się non stop w nowym chłopaku. Za każdym razem mówi, że to ten jedyny. Ale mówi też, że ta miłość nie ma sensu i że on pewnie kocha inną. Ja pomału tracę cierpliwość, bo za każdym razem zwraca się do mnie. Cieszę się ze mi ufa. Ale ta sytuacja się powtarza. Ona tylko gdyba i nic nie robi, by chłopaka poznać, przekonać do siebie. Co z tym zrobić?
Rozważna Szóstoklasistka
