wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 916 | WYNIKÓW
Kontrast dwóch światów
Pracuję w kilku drużynach harcerskich. Zorganizowaliśmy z drużyną imprezy na ogromną skalę, wzbudzając podziw dorosłych. Harcerstwo jest chyba najlepsza rzeczą, która mnie w życiu spotkała. No i oczywiście dziewczyny - z którymi można chodzić 40km dziennie, z którymi można poświęcać czas na wychowanie następnego pokolenia, nie dostając w zamian złamanego grosza, śpiewać przez całą noc, które nie mają żadnego problemu z tym, że się nie pomalują, że śpią w śpiworze na ziemi, że nie ma co jeść przez dwa dni, które mają do siebie olbrzymi szacunek a mimo to (dla wielu jest to paradoksalne) wygłupiają się z chłopakami cały dzień, albo że w ciągu całego tygodniu jako komenda zlotu śpimy niecałe 12 godzin i kiedy już nikt nie kontaktuje z rzeczywistością wciąż potrafimy się śmiać
17-latek
Jeszcze o nieklejących się rozmowach
Ostatnio na stronie pojawił się list nastolatki, na temat "klejenia się" rozmów. Zgadzam się z Panią, że nic na siłę. Ale mam pytanie, czy jeżeli wygląda to tak, że raz rozmawia się z chłopakiem dobrze, a czasami właśnie tak się nie klei i nie ma tematów, to radzi Pani, żeby postąpić tak samo, czy próbować jakoś jednak "poskładać" te rozmowy? Starać się coś wymyślić itp. Poza tym, też myślę, ze dziewczyna nie powinna wychodzić z inicjatywą, ale czasami rozumiem, że jest to trudne. A jak Pani się na to zapatruje?
Gimnazjalistka
Rozbroić narzekanie
Nasza mama oświadczyła w napadzie złości, że Świąt w tym roku nie będzie. Jestem zmęczony jej gderaniem, jej pesymizmem, narzekaniem, pretensjami. Wiem, że jest ciężko, bo mama wychowuje nas sama, ale czasami chciałbym być z ojcem. Starszemu bratu to nie przeszkadza, a ja się przejmuję. No i co ze Świętami?
Nastolatek
Warto czekać
Przeczytałam list Gimnazjalistki, w którym zwierza się z poczucia osamotnienia. Uśmiechnęłam się, bo wiele w tym liście moich odczuć sprzed paru miesięcy, lat. Doskonale pamiętam, jak reagowałam widząc tworzące się wokół mnie pary. Choć rozsądek podpowiadał, że na to jest jeszcze pora, nie trzeba się spieszyć, to jednak na dnie serca czułam pewne ukłucie smutku. Z dzisiejszej perspektywy widzę, iż dobrze się stało, że nie zaczęłam za wcześnie relacji z chłopakami
Skrywane uczucia
Do mojej klasy chodzi chłopak, który podoba mi się, nawet zabiera mnie na różne wypady, niestety z jego kolegami. Przy tych kolegach traktuje mnie jak "kolesia". Raz nawet mnie spróbował zaprosić na spotkanie sam na sam. Niestety, przyszedł jeden z jego kolegów i wdał się w rozmowę. No i on znowu zaczął mnie traktować mnie jak "kolesia". Dlaczego przy kolegach
on mnie tak traktuje?
Gimnazjalistka.
