wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2424 | WYNIKÓW
Reflksje przed 17 urodzinami
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Wiem, że chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet, wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo i kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym, można osiągnąć cel. Nie poddaję się, chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną, ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę. Powierzam się Matce Bożej Częstochowskiej, nie raz ratuje mnie z różnych sytuacji. Ideał ze mnie żaden. Dostałem wiele: mam kochającą rodzinę, która chce mojego dobra. Mam nadzieję, że odkryję swoje powołanie do zawodu.
17-latek
On woli odważne
Od 4 miesięcy mam chłopaka, który nie jest typem 'grzecznego' chłopca, a takim, który nie szczędzi w paleniu czy piciu. Niektóre klasowe koleżanki postępują tak samo. Chodzę do kościoła i należę do mniejszości osób wierzących w swojej klasie. Po przysiędze, że nie wypiję alkoholu do 18- tki, nigdy tego nie zrobiłam. I to jest przyczyną problemów. Bo jestem traktowana jako ktoś dziwny, ktoś kto boi się próbować nowych rzeczy. Słowa 'czemu zawsze musisz być taka poważna, nigdy nie spróbujesz nowych rzeczy'? wypowiedziane przez chłopaka zabolały. I ja czuję, że może zbliżać się koniec związku, bo po prostu do niego nie pasuję, bo on woli dziewczyny odważne, sięgające po wszelkiego rodzaju używki. Za każdym razem gdy wychodzę ze znajomymi, nawija się temat alkoholu, oni proponują i moja odmowa działa im na nerwy. Boję się, że jak tak dalej pójdzie, nie będę miała przy sobie nikogo.
15-latka
Delikatny początek
Oboje jesteśmy w 2 klasie gimnazjum, jednak on, wydaje się o wiele dojrzalszy od rówieśników. Jeszcze w tamtym roku mieliśmy znakomity kontakt, to było można nazwać przyjaźnią. On wiedział, że mi się podoba, ja wiedziałam o jego uczuciu w stosunku do mnie. I prawie sie udało ale... Za bardzo baliśmy się o relacje, jak będzie po zerwaniu. Potem była przerwa, kontakt się urwał, ale mi strasznie tego brakowało. Pisaliśmy, rozmawialiśmy, ale już nie tak jak kiedyś. Dodam, że to on zawsze zaczynał konwersacje. Wczoraj umówiliśmy się na spacer we dwoje. Rozmawialiśmy o wszystkim, śmieliśmy się, wszystko jak dawniej. Ale czułam, że to nie był taki przyjacielski wypad i... on chyba też. Wiele gestów, rozmów. Doszło prawie
do pocałunku. Co mam o tym myśleć i czy się w to angażować? Niech Pani nie myśli, że to przelotne uczucie, bo trwa już od ponad roku...
Prawie 15-latki
Marzenie o uczuciu
Mam przyjaciółki i fajną rodzinę, ale czuję się samotna. Wiem, że są ludzie, którzy mnie kochają, jednak chciałabym mieć kogoś specjalnego. Z jednej strony uważam, że mam jeszcze czas na takie sprawy, ale z drugiej marzę o poczuciu bezpieczeństwa i miłości (takiej innej niż rodzinna). W moim środowisku nikt z nikim nie chodzi, a do tego jestem nieśmiała wobec chłopaków. Co mogę zrobić?
6-klasistka
Wszystko nie tak...
Około rok temu moja przyjaciółka zaczęła chodzić z kolegą z naszej klasy . W pewnym momencie stwierdziła, że to za wcześnie na takie relacje. Przestała z nim pisać i się spotykać. On napisał do mnie, chociaż wcześniej niezbyt się lubiliśmy. Starałam się go wspierać. Całymi dniami pisaliśmy ze sobą. W końcu przestał się dołować. W ten sposób zaprzyjaźniliśmy się. Niedawno jednak coś zaczęło się psuć. Nie chce już ze mną pisać, nasze rozmowy szybko się kończą. Pisze do mnie tylko, kiedy chce pożyczyć jakiś zeszyt, lub chce, żebym mu pomogła na sprawdzianie. A ja coś do niego czuję. Tylko, że złożyłyśmy z przyjaciółkami jakby przysięgę, że przez najbliższy rok nie będziemy miały chłopaka . Chciałam być z dziewczynami szczera i powiedziałam im, że się zakochałam Jedna była na mnie o to obrażona. Czy mam mu powiedzieć o moim uczuciu, tym bardziej, że nasza przyjaźń się sypie?
14-latka
