wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 694 | WYNIKÓW
Wrzaskliwe ptaszyska
Biegam więc jak szalona, gonię je, szczekam, podskakuję, prawie latam, ale żadnego ptaszyska jeszcze nie upolowałam. Żeby mnie jeszcze bardziej pogrążyć, to na liniach wysokiego napięcia nawołują się krzykliwie inne skrzydlate stwory. Kuba wziął dzisiaj lornetkę, książkę i zaczął ostre śledztwo. Popieram- wroga trzeba poznać. Chociaż mam przeczucie, że Kubie się ptaki raczej podobają.
Jestem inna
Nie mam większych problemów z nauką, ale słucham innej muzyki, nie dyskutuję na temat szminek, oglądam inne seriale, czytam inną literaturę, w tym poezję. Do tej pory przerwy spędzałam sama, z książką, a teraz będę chodzić do szkoły tylko dla obecności. Strasznie nudzę się w szkole, przyjaciół mam poza nią. Jak wytrzymać na lekcjach przez cały długi rok?
Licealistka
Jak o nim zapomnieć?
Najnormalniej w świecie sobie nie radze! Męczy mnie to, że nie potrafię zapomnieć o chłopaku, że nie potrafię przeżyć jednego dnia nie myśląc o nim, że nie mogę w nocy spać, bo boje się, że mi się przyśni! To głupie, chore, i beznadzieje. Nie rozumiem tego. Kiedyś w bardzo mądrej książce było napisane, że żeby kogoś nie znienawidzić, trzeba się modlić o szczęście dla niego, więc modlę się .. tylko dlaczego on potrafi być szczęśliwy a ja nie? Proszę o pomoc.
Nastolatka
Bezsensowne odsuwanie się
Coraz bardziej odsuwam się od rówieśników. Lubię spacery po lesie, lubię książki, jestem religijna i nie mogę już słuchać, jak koleżanki w kółko rozmawiają o chłopakach i kosmetykach. Jednocześnie bardzo siebie nie lubię, męczę się sama ze sobą, opuszczam się w nauce. Co robić, żeby zaczęli mnie lubić?
Samotna
Czy mnie lubią?
Ukrywam swoje prawdziwe emocje. Jestem uważana za ,,kujonkę" z nosem wiecznie w książce. Na przerwach w szkole czytam zamiast rozmawiać z koleżankami. W sportach nie jestem dobra z wyjątkiem tańca. Lubię słodycze i przez to przybierałam na wadze. Popadam też w uzależnienie od telefonu. Chłopak, na którym mi zależy, ignoruje mnie, ale zapisał sobie mój nowy numer. Jeden z kolegów zaprosił na swoje urodziny tylko 3 dziewczyny, w tym mnie. Więc może jestem lubiana?
6-klasistka.
Po powrocie z kolonii
„Najgorsze były wieczory, gdy już gaszono światło, a ja nie mogłam zasnąć i byłam jedną wielką tęsknotą. Płakałam w poduszkę dopóki nie zauważyłam, że koleżanki robią dokładnie to samo. Zaczęłam się śmiać, bo w każdego łóżka dobiegało wycieranie nosa. Po chwili śmiałyśmy się wszystkie i odtąd nasze wieczory były fantastyczne. Taka Marysia potrafiła kapitalnie opowiadać o swoim młodszym rodzeństwie, Kinga streszczała przeczytane książki, a Patrycja opowiadała o swoich zwierzętach. Byłyśmy rano niewyspane, ale wreszcie radosne, wyluzowane, oczekujące wieczorów.”
