wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 958 | WYNIKÓW
Nie ma sprzeczności
We wrześniu przyszłam do pierwszej klasy liceum. Wiadomo, nowa szkoła, nowi ludzie. Od samego początku roku szkolnego moje myśli zaprzątają chłopcy. Bardzo często zastanawiam się czy dobrze wyglądam i czy się im podobam. Chciałabym też znaleźć sobie chłopaka. Przez te moje "marzenia o chłopcach" zaniedbałam Pana Boga. Mało o Nim myślę. Źle się z tym czuję i nie wiem co mam zrobić.
16-latka
Nie przesadzaj
Mam wyrzuty sumienia które codziennie bardzo mnie męczą. Bardzo kocham swoich rodziców, którzy są cudowni. Lepszej rodziny nie mogłam sobie wymarzyć, rodzice zawsze chcieli wychować mnie i rodzeństwo jak najlepiej. Niestety, zdarzyło mi się przeklinać czy oglądać coś niewłaściwego. Trwam od kilku miesięcy w postanowieniu, że to się nie zdarzy. Gdyby rodzice się dowiedzieli, uciekłabym ze wstydu. Jestem na siebie tak bardzo zła, że ich zawiodłam, że pomimo najlepszego wychowania tak postąpiłam. Jestem złą córką. Staram się pomagać w zamian za to, co robiłam.
13-latka
Inne spojrzenie
Grzechy ciężkie w spowiedzi trzeba wyznać z przybliżona częstotliwością, a czy w wypadku gdy nie wiadomo, czy jest to grzech ciężki, to czy również trzeba wyznawać je z określoną częstotliwością? Czy jeśli nie wyznało się na spowiedzi wszystkich grzechów lekkich, można potem powiedzieć "więcej grzechów nie pamiętam"? Wiem że to może trochę "dziwne" pytanie, ale od jakiegoś czasu trochę się tym zadręczam.
Nastolatek
Zawiedziona córka
Chcę być blisko Boga, chcę kochać ludzi, a tu problem z własnym ojcem. Okazało się, że oszukiwał nas przez lata, że miał inną kobietę, do której teraz odszedł. Czy to normalne że nienawidzę taty? A jeśli nie, to jak mogę mu wybaczyć to, że nas cały czas okłamywał i zdradzał mamę? Mam do niego żal i choć z całych sił chcę mu wybaczyć, to przelatuje mi przez głowę myśl, że on jest okropnym człowiekiem i nie zasługuje na wybaczenie.
Zagubiona
Nałóg czytania
Jeśli przestanę czytać jakąś ciekawą książkę i zacznę robić coś innego, to nie mogę przestać o tym myśleć. W końcu postanawiam przeczytać jak się kończy scena lub dokończyć rozdział i potem jeszcze jedną stronę i jeszcze jedną itp. Potem naprawdę bardzo tego żałuję i obiecuję sobie, że to się więcej nie powtórzy, ale nic z tego.
