wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 20076 | WYNIKÓW
Optymistyczne spojrzenie
Gimnazjum już za mną. Pewnego dnia uświadomiłam sobie, że chłopak, który podobał mi się ponad 2 lata, to fajny kumpel... ale nie chłopak. Uczucie minęło. Na wakacjach byłam pierwszy raz na obozie ze wspólnotą i teraz to jest moja główna ekipa
towarzyska. Z niecierpliwością czekam na dzień spotkania. W liceum się uczę, tam towarzystwo jest takie sobie, więc robię swoje i idę. Pan Bóg ma dla nas niesamowite plany. Momentami jednak tęsknię uczuciem i proszę Boga, żeby kiedyś postawił na mojej drodze kogoś, kogo mogłabym kochać z wzajemnością. Miniony rok był cudowny. Momentami wydaje mi się, że myślę zbyt pozytywnie, bo ludzie wokół mnie marudzą. Nieźle się rozpisałam. Co Pani o tym wszystkim myśli?
Licealistka
Koniecznośc reagowania
Zauważyłam, że starsze klasy też mają dosyć grupy chłopaków z naszej klasy. Mój przyjaciel, który przez pewien czas był pod ich wpływem, już się od
nich (na szczęście) oddzielił. Teraz oni denerwują dosłownie wszystkich. Ostatnio zmuszają młodsze klasy do przeklinania i przemocy. Gdyby nie nauczyciele, starsi zbiliby ich na kwaśne jabłko.
12-latka
Kim będę?
Wiele osób mówi mi, że byłabym doskonałym prawnikiem. Kiedyś też tak uważałam. Ale od dłuższego czasu poczułam bardzo silną więź z Bogiem i- jeżeli dobrze Go rozumiem- powinnam zostać psychologiem. Podobno jestem osobą godną zaufania i pomogłam już wielu osobom. Nauczycielka historii zdenerwowała się nowymi planami i powiedziała, że radzi prawo i tylko prawo. Co o tym myśleć?
15-latka
