wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 19564 | WYNIKÓW
Osoba towarzysząca na wesele
Po raz pierwszy otrzymałam zaproszenie na ślub z osobą towarzyszącą, poczułam się dorosło. Moja młodsza o rok siostra również takie dostała. Wszystko świetnie, ale pojawia się problem: nie mam z kim iść. Naprawdę nie mam nawet bliskiego kolegi, żeby go zabrać. Dziwna sytuacja, boję się, że nikogo w życiu nie znajdę. W starym gimnazjum naprawdę nie ma nikogo, kto byłby odpowiedni, a kuzyni, z którymi mam kontakt też są zaproszeni. Mama ma z nas ubaw, siostra się śmieje, a ja nie wiem, co robić.
16-latka
Brak oparcia
Zaczęła się szkoła, a ja jestem coraz smutniejsza. Mam ochotę odsunąć się od wszystkich, z nikim nie rozmawiać, bo kogo ja obchodzę? Koleżanki chichoczą, a mi nie do śmiechu. W domu tylko słyszę słowa krytyki, szczególnie od taty, który jest oschły, nie mam z nim żadnego kontaktu. Wczoraj wracałyśmy z koleżankami i jedna spotkała swojego tatę, który tak pięknie ją przywitał. Ja nigdy nie usłyszałam takich słów i pewnie nie usłyszę.
Nastolatka
Wyśmiewana
Przeprowadziłam się z mamą i doszłam do klasy, gdzie chłopcy mi dokuczają, wyśmiewają, kopią w moje krzesło, mówią, że jestem żalowa. Usuwam się, odsuwam, a oni robią sobie ze mnie zabawę. Boję się ich. Zauważyłam, że usuwanie się i milczenie nic nie daje. Do wychowawczyni nie pójdę na skargę. Dziewczyny udają, że niczego nie widzą. Nie rozmawiają ze mną, bo jestem z biednej rodziny, nie mam ładnych ciuchów.
12-latka
Siostra przed maturą
Czasami mam wrażenie, że nie wytrzymam w domu. Siostra maturzystka jest okropna, uważa się za w pełni dorosłą, a nic nie chce robić, bo matura. Rodzice też mnie denerwują, bo nie chcą się wtrącać, mówią, że mają dosyć naszych pretensji. Nie wiem, jak wytrzymam kolejne lata, bo gdy siostra znaczenie studia, to pewnie całkiem jej odbije.
13-latka
Prawdziwa przyczyna smutku
Zakochałam się, ale on jest zajęty, grzecznie odmówił kontaktu. Moje życie straciło całą radość. Płaczę wieczorami, nocami, na nic nie mam ochoty, nic mi nie sprawia radości. Mam tego chłopaka w sercu, w głowie i wydaje mi się, że już nigdy nie będę się śmiała. Moje zakochanie trwa i nie wiem, czy się kiedyś skończy…
14-latka
Zgubna nienawiść
Nienawidzę szkoły. Nie lubię ludzi, nie lubię nauczycieli, nie lubię czuć się olewana i w głębi duszy nie lubię być sama. Ale często jestem. Nie potrafię wpasować się w tłum ludzi. Moje dwie dobre koleżanki integrują sie z cala klasą, ale ja nie potrafię. Zawsze cicha, słodka, nieśmiała, niezdarna, bezgranicznie miła, ustępliwa. Chciałabym być bardziej śmiała. Nienawidzę swojego wyglądu. Uważam, że jestem za gruba i brzydka. Jest w klasie chłopak, o którym nie umiem przestać myśleć. Piszemy trochę. On jest dla mnie bardzo miły. Ale on jest miły dla każdej. Dla wszystkich. Wierzę w Boga, ale nie jestem dobrą katoliczką. Jedyna osoba, która wierzy we mnie i moja wiarę to ksiądz- katecheta. Chcę coś zmienić.
Gimnazjalistka, kl. III
