wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 779 | WYNIKÓW
Powrót do Boga
W moim życiu przeżyłem kolejny (najtrudniejszy) okres. Odrzuciłem wiarę w Boga...Teraz wiem, że nie miałem racji. Pójdę do spowiedzi, wyznam grzechy, odmówię pokutę. Nie dostrzegałem Boga nie dlatego, że nie mogłem, ale dlatego, że nie chciałem. W życiu nie uważałem Go za potrzebnego. To był mój błąd... Dziękuje, że uświadomiła mi to Pani.
Nawrócony
Ból i wściekłość
Nim się zaczęło coś na poważnie, to już się skończyło. Od początku tego roku zaczęliśmy się spotykać. Nie wyznałem niczego, chciałem być pewny, zresztą, moje zachowanie mówiło za siebie. I nagle koniec. Koledzy radzą, by ją olać, by nawet cześć jej nie mówić. Wściekłość mnie roznosi i chyba już długo na żadną nie spojrzę...
Licealista, lat 18
Czy powiedzieć, co czuję?
Znamy się już 8 lat. Dużo żartujemy, lubimy się całą grupą. Ale ta jedna z dziewczyn jjest mi teraz bliższa i wobec niej tracę moją pewność siebie. Ona zawsze otoczona jest koleżankami i nie mam kiedy jej wyznać, co czuję. Ale z drugiej strony do liceum wyjadę i może już się nigdy nie spotkamy, więc co?
Niepewny 15- latek
Piękny był tylko początek
Poznałam miłego chłopaka. Był inny niż większość chłopców. Wyznał mi miłość i od tej pory jesteśmy razem. Jednak od jakiegoś czasu nasz związek trwa w martwym punkcie. Niby dalej daje mi kwiaty i tym podobne, ale od tygodnia cały czas przebywa z inną. Śmieje się z nią, pisze, żartuje. Ja natomiast czuję, że go tracę. Chce mi się płakać. Nie wiem, co robić!
Piątoklasistka
W oczekiwaniu na wzajemność
Gimnazjum się kończy i tak mi zależało, by dobra koleżanka odwzajemniła moje uczucie. Znamy się, lubimy, zależy mi na niej od ponad roku! Odważyłem się na wyznanie i usłyszałem, że lepiej się przyjaźnić, że przed końcem gimnazjum nie ma sensu niczego zaczynać, że mnie lubi, ale jako przyjaciela. Bardzo mi przykro, bo wiele razy wydawało mi się, że i jej na mnie zależy.
16-latek
Lekkie zranienie
W czasie wakacji poznałam bardzo miłego kolegę, który szybko wyznał mi uczucie i prosił o chodzenie. Ale ja nic nie czuję i też nie chcę. Z drugiej strony to fajny chłopak, więc wszystko mu wyjaśniłam. Zaproponowałam przyjaźń, on się zgodził. Kapitalnie się z nim pisze, on jest mądry, ma wiele ciekawych zainteresowań. Lecz w jego listach jest coraz więcej miłych i czułych słów. Nie chcę tego,
12-latka
Bez przesady
Tak go zniechęcałam, że przestał pisać wiadomości i odzywać się w szkole. Nie zatęskniłam za jego towarzystwem, wreszcie poczułam ulgę i jakiś wewnętrzny spokój. Dopiero dzisiaj zrozumiałam, jaka byłam egoistyczna i niesprawiedliwa. Poczułam się naprawdę podle i dopiero to sprawiło mi prawdziwą przykrość. Czuję, że jestem mu winna przeprosiny. Boję się, że on może je odebrać jako wyznanie. Chciałabym znów rozmawiać z nim jak z dobrym kolegą.
Licealistka
Najnowsze w serwisie
- Gdyby Matka Boża powiedziała "nie"
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 29 grudnia Święto Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa
- 29 grudnia Święto Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa
- 22 grudnia IV Niedziela Adwentu
