wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 8478 | WYNIKÓW
Jestem najbrzydsza
Czuję, że jestem najbrzydszą dziewczyną na świecie. Nic mi się w moim wyglądzie nie podoba. Moje włosy są jak siano, mam duże czoło, grube nogi itd. Cały czas siedzę w Internecie i patrzę na wszystkie dziewczyny, które są o wiele ładniejsze ode mnie. Nawet mi się nie chce żyć. Nie chce mi sie wstawać z łóżka, bo nie mam pewności siebie, Czuję, że wszyscy teraz każdego oceniają po wyglądzie...
14 latka
Niby lepiej, ale...
W gimnazjum było ze mną tragicznie. Stałam z boku klasy, do nikogo się nie odzywałam, nikt mnie nie lubił. W liceum postanowiłam to zmienić i udało się. Jestem koleżeńska, każdemu pomogę, podchodzę do różnych koleżanek, czasami oferuję pomoc. Minęło już kilka miesięcy, jest niby dobrze, ja ciągle żyję w stresie, że to się nie uda, że znowu zostanę sama. Nie potrafię wyluzować, nie czuję się pewnie.
Licealistka
Kilka pytań
Co zrobić by być szczęśliwym? Co zrobić, by zapomnieć o byłym chłopaku, który aktualnie jest z moją koleżanką? I jak poradzić sobie z tym, że on był ze mną ze względu na głupi zakład? Jak radzić sobie z fałszywymi ludźmi, którzy są w mojej szkole? Jaki, według Pani, jest sens życia? Dlaczego ludzie tak często nas ranią i w ogóle się tym nie przejmują?
Nastolatka
Czy mogę sie na jej śmierć jakoś przygotować?
Drogi Mędrcze Dyżurny! Mam Babcię, którą bardzo, bardzo kocham. Jest dla mnie kimś wyjątkowym. Jestem z Nią bardzo zżyty. Ale ona ma już wiele lat i coraz częściej choruje. Wiem, że niestety kiedyś umrze, jak każdy człowiek. Wiem również (jestem tego pewien), że nie będę potrafił pogodzić się z Jej śmiercią. Coraz częściej myślę sobie, jak to będzie, kiedy Jej zabraknie. Moje życie nie będzie miało żadnego sensu! Czy mogę sie na jej śmierć jakoś przygotować? Robert
Odczuwam złość
Ostatnio ciągle czuję złość. Albo denerwuje mnie to , że drzwi się za szybki zamknęły, albo, że nie mam nic do jedzenia. Jednym słowem wszystko. Idę do szkoły, a tam to już szkoda słów - pełno fałszywych ludzi, z którymi trzeba jakoś żyć. Nie mówiąc już o idiotycznych zachowaniach kolegów, którym się wydaje, że są tacy zabawni. Są też fajne chwile, ale ich jest zdecydowanie za mało. Noszę w sobie to wszystko i nie mogę tego wyrzucić.
Nastolatek
Nie chcę wakacji
Wszyscy cieszą się nadchodzącymi wakacjami, a ja jakoś nie potrafię. Mnie to przygnębia. Nie mam żadnych planów. Wrócę po zakończeniu roku do domu, usiądę na łóżku i nie będę miała żadnego celu w życiu przez dwa miesiące. Nie będę się widziała z klasą, z ludźmi. Bardzo lubię swoje liceum. Gdy wychodzę z domu, jestem wśród ludzi, rozmawiamy, śmiejemy się, czuję się dobrze. Co ja będę robić w domu? Pewnie każdy ze znajomych rozjedzie się, telefony zamilkną.
Planuję zmiany od września
Wakacje się kończą i wnet zacznie się VI klasa. Postanowiłam sporo zmienić w swoim życiu, bo chyba do tej pory byłam niepotrzebnie samotnikiem zajętym tylko nauką. Koleżanki przyjaźnią się głównie we dwie, strasznie się obgadują, są złośliwe i nieżyczliwe. Ale czuję, że nie musi tak być, że można by to zmienić, tylko nie wiem jak. Wiadomo, że zacząć należy od siebie, więc chcę spróbować stać się życzliwa, pogodna, ponad podziałami.
Szóstoklasistka
Wielkie porządki
Zmiany, które planuję w swoim życiu w tym roku zaczęłam od wielkich porządków w pokoju. Ale w tym roku to nie tylko układanie, ale przede wszystkim wyrzucanie. Stare zeszyty, do których i tak nigdy nie zajrzę, niepotrzebne podręczniki, mnóstwo drobiazgów. Spakowałam nawet moje pluszaki, niepotrzebne od dawna zabawki i cieszę się, bo zyskuję coraz więcej przestrzeni, powietrza, robi się w moim pokoju przejrzyście. Teraz czas na zdrowe żywienie.
Licealistka
Przemyślenia maturzystki
Czytam właśnie listy na MG i nie mogę się nadziwić. Czy to aby ja jestem z innej epoki, czy sprawdza się teoria coraz wcześniejszego
dojrzewania dzieci? Zakochanie ma rekolekcjach, 13-latki, 14-latki. To niby 4 lata różnicy, ale pamiętam z czasów podstawówka-gimnazjum, że nie było mowy o chłopaku na całe życie, zapewnień o wielkiej miłości i relacjach niemalże małżeńskich. Jeśli już, działo się to z przymrużeniem oka, ukradkowe spojrzenia, ale mijało zazwyczaj po paru dniach.
18-latka
Wszystko w normie
W tym roku w naszej klasie jest inaczej. Zawsze koledzy nas olewali, oni sobie żyli obok, a my dziewczyny obok. W tym roku jednak oni zaczęli nas wyśmiewać. Dokuczają nam, a jak przyszedł kolega z równoległej klasy, oni w niego rzucali długopisami, piórnikami i innymi rzeczami. Kiedy zapytałyśmy się czy są zazdrośni, oni się wyparli, że byliby zazdrośni gdybyśmy były dziewczynami z innej klasy, bo to w nich wszyscy chłopacy się podkochują. Co mamy o tym myśleć?
Szóstoklasistki
