wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1624 | WYNIKÓW
Co było, nie wróci
Moje dzieciństwo było cudowne - choć zawsze sprzeczałam się z mamą, a tata nieustannie był w pracy, to my biegliśmy do lasu, do naszej bazy za placem zabaw. Do bazy należeli sami chłopcy i ja. Świetnie się z nimi dogadywałam. Potem oni zaczęli się we mnie podkochiwać, przez co przysporzyli mi wiele rozterek i problemów. Tłumaczyłam, że wolę przyjaźń .Teraz, niestety, straciłam pewność siebie w kontaktach z chłopakami. W tej chwili żaden z chłopaków starszych i równych ze mną nie rozmawia. Może przeraża ich moja ogromna alergia i astma , może wada wzroku? Może razi ich moja brzydota? Może przeraża ich moja lojalność? Z jedną z moich przyjaciółek przyjaźnię się 10 lat, z drugą dopiero 1,5 ale kłóciłyśmy się tylko raz. Może to, ile czasu poświęcam na naukę? Na razie szukam przyjaciela, chciałabym, żeby chociaż jeden z ''Nich'' mnie polubił. Chcę mieć przyjaciela. Jak się wziąć za szukanie? Co w sobie zmienić? W sumie już mi Pani pomogła, bo mogłam to wszystko opisać.
14-latka
Męcząca zazdrość
Chcieliśmy z kuzynem dostać się do jednej szkoły. Bardzo lubię jego towarzystwo i czas z nim spędzony. Jednak do tej szkoły się nie dostałam. Zaczęłam mu strasznie zazdrościć. Gdy mówi o swoich lekcjach itd. mam wyrzuty sumienia, że mogłam się bardziej postarać na egzaminie wstępnym. Płaczę po nocach i myślę jedynie o tym, co by było, gdybym jednak się dostała i była w ich gronie. Czuję się fatalnie.
Załamana
Nie dorósł
Spodobał mi się chłopak- rówieśnik- z mojej szkoły. Spotkaliśmy się kilka razy, powiedziałam mu, co czuję, on też powiedział, że mu się podobam. Nagle dowiedziałam się, że on ma dziewczynę, a mi nawet nic nie powiedział, nie wyjaśnił. Siostra mi mówi, bym go wyrzuciła z serca, bo nie jest mnie wart. Ale jakoś nie potrafię.
Gimnazjalistka. kl. III
Obudzić Śpiącą Królewnę
Mimo tego, iż jestem uważana za atrakcyjną dziewczynę, mam same dobre oceny, to moje życie jest beznadziejne. Ostatnio kompleksy wzięły w górę. Z dziewczynami trochę rozmawiam, ale z chłopakami to już tragedia. Może raz od I LO klasy rozmawiałam z chłopakiem dłużej niż 5 minut? Podoba mi się jeden, ale nie wykazuje mną zainteresowania. Przestałam się modlić, bo Bóg mi nie pomaga. Nie czuję potrzeby chodzenia do kościoła.
Licealistka
