wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1604 | WYNIKÓW
A do szkoły w masce...
Rano mam dobry nastrój, idę do szkoły i noszę tam maskę, uśmiecham się; chociaż wcale mi nie do śmiechu. W domu nastrój się zmienia i popadam w rozpacz. Rodzice się kłócą. Chcę mieć jeszcze chłopaka, który by mnie wspierał. Najlepiej z kościoła, może z oazy. Ale jak pójdę na oazę, znowu będę sama. W dodatku jestem bardzo wrażliwa i byle głupota wprowadza mnie w stan smutku i zamykam się w swoim świecie, w którym już od długiego czasu wymyślam sobie historyjki o chorobie i śmierci, samotności i przemocy. Rożne scenariusze. Mam bardzo zaniżoną samoocenę, nie akceptuję siebie. W dodatku brak mi zrozumienia właśnie w rodzinie. Wierzę, że Bóg, mama i babcia mnie kochają, ale zaczynam wątpić w przyjaźń i że kiedyś poznam cudownego chłopaka. Czasami chcę odejść już z tego świata i zostawić to wszystko.
14-latka
Dlaczego tak się dzieje?
Mam koleżankę z klasy, którą znam od 6 lat. Na przerwach spędzamy razem czas, ale przyjaciółkami nie jesteśmy. Razem siedzimy w ławce itp. Problem polega na tym, że zakochała się w moim koledze z osiedla, który też chodzi do naszej szkoły. Ona mi o takich rzeczach mówi, tak samo jak ja. Gdy opowiadałam jej, co robiłam na osiedlu i kto był, ona zaczęła się śmiać, że kolega się we mnie zakochał a ja w nim. Mi to aż tak nie przeszkadzało. Kilka dni później sama stwierdziła, że jest ładny, a następnego dnia się zakochała. Gdy mówi o tym, czuję zazdrość, chociaż ja się w nim nie zakochałam. Nie wiem czemu mam te uczucie i denerwuje mnie to. Czy to chodzi o dojrzewanie?
Szóstoklasistka"
Czas na porządki
Od pewnego czasu coraz bardziej nie chce mi się uczyć. Czuję, że gimnazjum mnie przerasta, a jeszcze dwa lata przede mną. Poza tym tracę swoją kreatywność i większość czasu spędzam na You Tube. Bardzo kocham moich rodziców, ale gdy zwracają mi uwagę, ignoruję ich lub pyskuję. Co mam zrobić, żeby się poprawić?
Gimnazjalistka
Pesymizm w środku lata
Mieszkam na wsi. Nie ma w pobliżu lasów, nie ma jezior, rzeki. Moich rówieśników bardzo mało, do tego nieciekawi. Nigdzie nie wyjechałam i nie wyjadę. Zresztą, nawet nie znam dobrze najbliższego miasta. Moje koleżanki spędzają wakacje poza domem, czuję się więc okropnie. No i najważniejsze- nie mam chłopaka. Nie ma z kim pogadać, nie ma do kogo się przytulic. Siedzę w domu, jest mi ciężko….
Gimnazjalistka
