wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4880 | WYNIKÓW
Jasne sygnały
Spotkaliśmy się w gimnazjum. Typ podrywacza, urokliwy, odważny, pewny siebie. Zawsze mówiłam, że mnie coś takiego denerwuje, a stałam się jedną z jego ofiar. Przez trzy lata on bardzo się zmienił. Jestem nieśmiała, bardzo dobrze się uczę, jestem katoliczką. Myślałam, że oddalając go od siebie, zapomnę. Nie rozumiał mojego zachowania, ale nie chciał pozwolić na to, by nasze kontakty zanikły. Teraz zauważyłam, że patrzy na mnie takim głębokim spojrzeniem, jakby chciał pochłonąć każde moje słowo. Traktuję go szorstko, a bardzo mi na nim zależy.
Gimnazjalistka, klasa III
Jak delikatnie zerwać?
Kiedyś poznałam chłopaka w grze komputerowej. Zaprzyjaźniliśmy się od tamtego momentu, a nawet od 2 miesięcy ze sobą chodzimy, choć mam dopiero 14 lat. Jednak stwierdziłam że jeszcze nie chcę mieć chłopaka, jakoś straciłam do niego uczucie. Od pewnego czasu zaczął zbyt mocno poruszać tematy, o których póki co nie chcę rozmawiać, nieswojo się czuję pisząc o takich sprawach. Normalnie nie miałabym problemu z tym, by zerwać, ale to typ chłopaka, który szybko się załamuje. Chciałabym, byśmy zostali przyjaciółmi, nie chcę, by coś sobie zrobił.
14-latka
Same problemy
Nie widzę sensu w życiu i każda, najprostsza czynność uświadamia mi, jak beznadziejna jestem. Nie umiem odciąć się od przeszłości. Zapomnieć jak odrzuciła mnie przyjaciółka, chłopak, jak wyśmiewano mnie w gimnazjum. Znalazłam się w bardzo mocnej klasie w liceum - jestem jedną z najgorszych i to również mnie dobija. Ludzie z gimnazjum nadal wytykają mnie palcami. Porozsiewali plotki po nowych znajomych z liceum i teraz nienawidzi mnie jeszcze większa grupa. Często mam ochotę sobie coś zrobić, nie mam siły dłużej na szkołę, naukę, obowiązki i ten świat, całkowicie pozbawiony sensu.
16-latka
