Środa Popielcowa, 1 marca, 2017r.

Hau, Przyjaciele!

Widziałam, jak rano Paulina coś wpisywała do swojego podręcznego kalendarza. A że nagle wyszła z pokoju, to przeczytałam zdanie, które jest dla mnie oczywistością: ”czyń dobro, walcz ze złem.” E tam, to bardzo proste, naturalne i jasne jak wiosenne słońce. Ale po chwili zaczęłam się niespokojnie kręcić, bo próbowałam pomyśleć o konkretach, co wcale nie było łatwe. No przecież jestem dobrym psem, tylko nijak nie przypominał mi się jakiś mój dobry czyn. Rano jęczałam, że chcę wyjść, co było jawnym oszustwem, bo wcale nie musiałam. Pani wypuściła mnie do ogrodu, a ja rzuciłam się w pogoń za kotem, a narobiłam przy tym tyle hałasu, ile tylko zdołałam. Potem mokrymi łapami wpakowałam się do Pauliny na tapczan. Od Kuby wyżebrałam ciastko, chociaż podobno mi szkodzą. Stop, co się dzieje? Chyba mi ranek nie za bardzo się udał, bo ani nie czyniłam dobra, ani nie walczyłam ze złem. Czyli reset i zaczynam od nowa. Tylko co mogę zrobić, skoro rodzina już wyszła, w domu pusto, a każda poduszka na kanapie zachęca mnie do drzemki. Jest pomysł. Od dzisiaj przez cały Wielki Post będę spała w swoim koszu. A gdy się wyśpię, to z pewnością przyjdą mi łba pomysły, co mogę zrobić dobrego. Cześć Astra