wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 891 | WYNIKÓW
Mnóstwo obaw
Chciałabym być aktorką, ale jestem na to za nieśmiała. Wstydzę się grać przed znajomymi, za to lustro widzi mój potencjał. Może przed innymi uda mi się otworzyć i spełnię to marzenie? Mam sporo innych marzeń, przede wszystkim aby moja przyszłość potoczyła się w dobrym kierunku. Bardzo się jej obawiam, już teraz myślę o niezdanej maturze, złym życiu, braku pracy, braku miłości i tak dalej. Tracę przez to trochę teraźniejszość, ale nie umiem się tego wyzbyć.
Licealistka
Wystarczą marzenia
Zauważyłam fajnego chłopaka na korytarzu naszego gimnazjum. Bardzo mocno się w nim zauroczyłam! Jest o 2 lata starszy ode mnie! Moje koleżanki nakłoniły mnie, abym napisała do niego na facebooku 'hej co tam'. Nie odpisał. Teraz wszystko mnie rozprasza i myślami ciągle wędruje koło niego! Pomocy! Po cichu marzę też o chłopaku lub o dobrym przyjacielu płci męskiej, któremu mogłabym się wygadać.
13 latka
Nie da się zatrzymać zmian
Przyjaciel powiedział mi ostatnio, ze zauważył we mnie wielką zmianę, ale niestety nie na lepsze. Faktycznie zrobiłam się nagle niesamowicie nieśmiała, straciłam dawną odwagę i pewność siebie. Teraz mam bardzo duże problemy, szczególnie na zajęciach z WF. Boję się piłki, nie mam na tyle siły, żeby odbić, prawie zasypiam m boisku, w ogóle się nie skupiam na grze. Bardzo chcę się chcę być taka jak dawniej;
15-latka
Nauka nie może być bożkiem
Bardzo doskwiera mi brak czasu, chociaż nie oglądam telewizji. Muszę rezygnować z czytania książek, gotowania. Mam dużo nauki, przygotowuję się do egzaminu gimnazjalnego. Spotkania Dzieci Maryi i scholi traktuję ostatnio jak przymus, zabierają mi bowiem czas. Z drugiej strony są tam studenci, którzy mają przecież więcej nauki
Gimnazjalistka, kl. III
Bez wzajemności
Od dawna mi się podoba kolega z równoległej klasy. Przez jakiś czas i on spoglądał, uśmiechał się, koleżanki próbowały mi pomóc, ale wtedy się tylko namieszało. Ja do niego pisałam, ale po tej ich „pomocy” zamilkł. Teraz on pisze z inną koleżanką, podobno jeszcze inna mu się podoba. Tak o nim marzyłam, tęskniłam.
14-latka
Brak zaufania
Mama po prostu mi nie ufa. Wpływa to też na nasze relacje i stosunki. Ciągle mnie kontroluje. Ma nawet problem, gdy wychodzę na spotkanie, które prowadzi ksiądz. Coś jej w tym przeszkadza. Kłócimy się również o porządki domowe. Mam już taki nawyk, że jak mi się nie powie, co trzeba zrobić, to ja sama się nie domyślę. Co mam zrobić, żeby kłótnie miedzy nami się skończyły? Co mam zrobić, żeby w końcu mama zaczęła mi ufać? Bardzo proszę o pomoc.
Nastolatka
