wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3570 | WYNIKÓW
Słabi jak trzcina...
Myślę że chociaż się spowiadam, to i tak zaraz coś złego się stanie. Zupełnie nie udaje mi się ta poprawa. Co mam zrobić, aby była efektywna? Zawsze chciałabym przyjmować komunię, a nie chcę prawie w każdą niedziele się spowiadać. Od niedawna zaprzestałam całkowicie ściągać. Nawet jak koleżanka mnie namawiała. Jedno mnie tylko martwi, że jak przestanę coś robić, to i tak będę robić coś innego, z czego się nie poprawiłam.
13-latka
Oddaj to Panu Bogu
Od lat mam w sercu pewnego chłopaka, ale postanowiłam po raz kolejny, że to już koniec. Mimo gorących modlitw nie pojawiła się wzajemność. Tak się męczyłam, że teraz modlę się, by już mieć wole serce. I gdy już w kościele spływa na mnie wielki spokój, ukojenie, to nagle go widzę i pojawia się pytanie, dlaczego on mi wchodzi w zasięg wzroku, gdy już prawie jestem wolna? Oszaleję do tej huśtawki, to jest męczące, mama tego dosyć.
Umęczona
Dziwne zachowanie
Do klasy doszła nowa dziewczyna. Razem z koleżankami zauważyłyśmy, że jest nieśmiała i nie ma przyjaciół. Podchodziłyśmy do niej na każdej przerwie. Proponowałyśmy zabawę, wspólną rozmowę, ale ona tylko się na nas złościła i krzyczała. Już prawie wszyscy się od niej "odcięli". Niedawno chciałam porozmawiać sam na sam, a ona tylko się na mnie zdenerwowała i zaczęła mnie kopać. Teraz się na mnie obraziła. Nie wiem co z tym zrobić.
12-latka
Obca w klasie
Mamy w klasie nową koleżankę, która jest z innego kraju. Czasami popełni błędy, a inne osoby z klasy od razu się źle do niej nastawiają. Ja czasami też do niej powiem coś niemiłego, a czasami jej pomagam. Kiedy koleżanki np. mają do niej pretensje, to ja nie mogę się powstrzymać i się do nich przyłączam. Co zrobić?
Piątoklasistka
Niepokoje gimnazjalistki
Jestem w gimnazjum i mam straszny problem ze stresem. Codziennie rano, gdy wstaję i wiem, że muszę iść do szkoły od razu jestem spięta. Uczę się
dobrze i mam fantastyczny kontakt z rówieśnikami, nauczyciele bardzo mi odpowiadają, lecz gdy nauczyciel prosi, żebym podeszła do tablicy lub coś
powiedziała, to mam ochotę zapaść się pod ziemię. Problem leży po prostu w mojej głowie... nie wiem jak sobie z tym poradzić. Druga sprawa to oczywiście chłopak. Wiem, że to może wydać się infantylne i już nudne, ale podoba mi się bardzo jeden taki. I cenię Go pod każdym względem. Na początku wydawało mi się, że On też jest mną zainteresowany, ale teraz zaczynam mieć co do tego wątpliwości. Ostatnio "przypadkowo" Go widziałam i nagle zwolnił kroku i zaczął uśmiechać się i śmiać do kolegi. Moim zdaniem to było pozytywne, ale nie jestem pewna. A poza tym jest kilka lat starszy. Strasznie mi zależy i nie mogę sobie wybić z głowy, jak na mnie patrzył- tego szczerego wzroku i tego uczucia spokoju i bezpieczeństwa kiedy przy mnie stoi i kiedy się uśmiecha. Co mi Pani radzi w tej kwestii?
Gimnazjalistka
