wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1551 | WYNIKÓW
Przekroczone granice
Poznałam w gimnazjum kolegę, rozmawiałam z nim jak z każdym, nie wysyłałam żadnych sygnałów, że myślę o czymś więcej. Nagle obraził się. Poszedł do liceum, myślałam, że zmądrzał, a tymczasem napisał wulgarny list, rozpowiada o mnie straszne rzeczy, ostrzega, że mnie zniszczy, gdy przyjdę do tej szkoły, a ja nigdy z nikim nie miałam zatargów. Nie mam pojęcia, z czego to może wynikać. Zawsze byłam wobec niego w porządku. No i nie ukrywam, że coraz bardziej się boję.
Już licealistka
Na wesoło
Koleżanka zabrała mi przyjaciółkę. Byłyśmy tak zgrane, rozumiałyśmy się, ale pojawiła się nowa dziewczyna, która uważa się za lepszą i przyjaciółka spędza z nią wiele czasu, przejęła jej zachowanie, pogardę dla nas. A ta nowa wciąż się chwali, gdzie to ona nie była, a gdzie teraz wyjedzie, cały czas się przechwala. Wszyscy mają jej dosyć, już o tym mówią, że psuje każde spotkanie, ale nikt nie potrafi jej przerwać. Często nas obraża. Co robić?
11-latka
Rady dla nieśmiałych
Odkąd pamiętam zawsze byłem cichy i nieśmiały. Nie cierpiałem rodzinnych wizyt, wstydziłem się, kiedy rodzice przedstawiali mnie komuś obcemu. W szkole podstawowej miałem masę kompleksów. Stałem się totalnym samotnikiem. Niby chciałem towarzystwa, przyjaciół, ale byłem wycofany, nie potrafiłem otwarcie prowadzić rozmów "o niczym", zagadywać do nowych osób, a odpowiedzi ustne czy wystąpienia w jakiś klasowych imprezach, przedstawieniach to była dla mnie męka.
Maturzysta
Uważam się za najgorszą...
Mieszkam na uboczu, obok mnie nie mieszkają koledzy, koleżanki które mogę codziennie odwiedzać. Często jestem zazdrosna, najczęściej podczas zwykłych rozmów kiedy zadaję dużo pytań. Pytam się wtedy głównie o rzeczy które ja sama nie umiem lub nie mam tej rzeczy. W dodatku często popadam w depresję, uważam siebie za najgorszą. Jeśli chodzi o rodzinę pragnę w niej zrozumienia. Chciałabym odbyć z moją mamą rozmowę o dorastaniu, a raczej dużo takich rozmów, pomimo, iż dopiero zaczęłam dorastać, ale zmiany widać już gołym okiem. W każdym razie tak mi się zdaje.
Zagubiona
Gimnazjalny szok
W tym roku poszłam do gimnazjum i przeżyłam szok. Wcześniej myślałam, że jestem ładna (może nie jakaś piękna, ale dostrzegałam w sobie to coś), sądziłam też, że umiem się ładnie ubrać. Myliłam się. W nowej szkole ujrzałam mnóstwo ładnych dziewczyn ubranych w markowe ciuchy, na które mnie i tak nie stać. Nagle dostrzegłam wszystkie mankamenty swojej urody. Sądziłam, że chociaż w nauce zabłysnę, bo w podstawówce byłam najlepsza. Ale tu też klops. Chociaż się bardzo staram, to przegoniła mnie dziewczyna, z którą zawsze rywalizowałam. Już nie daję rady. Nie wiem, co się ze mną dzieje.
13-latka
Nie jesteś straszny
Modliliśmy się gorąco w naszej wspólnocie i ja miałam w sercu ją, naszą relację. Wiem, że ona, sporo młodsza, nie chce poważnej relacji, ale nie potrafię z niej zrezygnować. Niby pogodziłem się, że jesteśmy po prostu na stopie koleżeńskiej, ale przeżywam wszystko, co jej dotyczy. No i po modlitwie pogadała ze mną jedna z moich dobrych koleżanek. Powiedziała krótko, że moja ukochana jest zmęczona naszą relację. Jestem straszny! Chcę dla niej dobrze, a wychodzi źle. Mam siebie dosyć.
Licealista
Lęk przed szkołą
Boję się wrócić do szkoły. Nie wiem, jak przeżyję tam kolejny rok. Wiem, że raczej nie ma wyjścia, ale jak znosić po raz kolejny te same porażki? Wiem, że nie jestem idealna. ale czy nawet jeśli ktoś nie wygląda tak jak inni, nie świeci urodą ani nie ma najwyższego polotu w nauce, nie ubliża innym i nie udaje na siłę kogoś innego, musi być za raz wyśmiany? Czy trzeba mu dokuczać na każdym roku i wyzywać od najgorszych? Przez tamten rok miałam dosyć, a teraz czekają jeszcze dwa lata. Czuję się źle sama ze sobą, nie wiem co z tym zrobić. Nie chodzi tu tylko o wygląd, z którym próbuję coś zrobić. Jeśli chodzi o ćwiczenia, to mam słomiany zapał. Do tego moje głupie zachowanie, nieśmiałość i brak własnego zdania. Większość czasu siedzę w Internecie. Chciałabym się zmienić albo COŚ zmienić.
Gimnazjalistka
Kontakty w ukryciu
Przez pewien czas kolega z klas okazywał różne oznaki zainteresowania. Gdy klasa to zauważyła i wyśmiała, zaraz przestał. Teraz rozmawia ze mną i jest miły tylko wtedy, gdy nikt nie widzi. Nie mam powodzenia u chłopaków w przeciwieństwie do jednej dziewczyny. Często o nim myślę i o tym, żeby mu w końcu powiedzieć, co do niego czuję. Przyjaciółka twierdzi, że on nie jest mnie wart, a ja go chyba przeproszę, bo przeze mnie wszyscy się z niego śmiali. Mam ochotę zaproponować mu wyjście np do pizzerii albo na spacer czy na rowery.
14-latka
Najnowsze w serwisie
- Kolejna noc minęła spokojnie
- Jezus nie dyskutuje ze złym duchem
- Turyści w opałach
- Nie zapominajmy o Panu Bogu
- 16 marca II Niedziela Wielkiego Postu
- 16 marca II Niedziela Wielkiego Postu
- 9 marca I Niedziela Wielkiego Postu
- 9 marca I Niedziela Wielkiego Postu
- 2 marca VIII Niedziela zwykła
- 2 marca VIII Niedziela zwykła
