wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 152 | WYNIKÓW
Refleksje licealistki
Ostatnio w szkole pomiędzy mną a moją koleżanką nawiązała się dyskusja o związkach, partnerstwie, zasadach postępowania, moralności chrześcijańskiej z tym związanej etc. i... po tej rozmowie poczułam się przegrana. Nawet zaczęłam się zastanawiać, czy przez kierowanie się w "tych sprawach" chrześcijańskimi zasadami, nie skażę siebie na samotność. Oczywiście uważam, że postępuję słusznie obiecując sobie, że jeśli seks - to tylko z moim ukochanym mężczyzną i po ślubie kościelnym. Marzę o chłopaku/mężczyźnie, który to uszanuje i zaakceptuje, i sam będzie widział w tym korzyść i wypływające ze wstrzemięźliwości przedmałżeńskiej dobro dla nas obojga.. Jednak codziennie obserwuję rzeczywistość i martwi mnie to, że podchodząc tak ortodoksyjnie do sprawy, nie znajdę swojej drugiej, lepszej połówki. Sama nie zamierzam zmieniać swojej postawy, głęboko wierzę w sens tego wszystkiego.
Ci nieznośni koledzy
Już nam brakuje cierpliwości do kolegów. Dokuczają nam, śmieją się z nas, kpią z nas. Skarżymy wychowawczyni, ale oni się nie przejmują jej pouczaniem, robią swoje- prymitywne uwagi, często wulgarne, głupie śmiechy z nas, wszystko hałaśliwe, ordynarne i głupie. Już nie mamy pomysłów, by na nich wpłyną, bo oni nas nie słuchają.
13-latki
Problem z nachalną dziewczyną
Klasowa koleżanka uważa się za piękność, kilku kolegów już z nią chodziło. Teraz uwzięła się na mnie. Podbiega nieoczekiwanie, przytula się, prosi o pocałunek, jest oburzona, że się odsuwam, proponuje chodzenie, dopytuje się, co mi się w niej nie podoba, wskazuje na swoją figurę. Nie użyję siły, a ona jest coraz bardziej bezczelna i nachalna, o wulgarności nie wspomnę.
Licealista
Wyjaśnienie nieporozumień
Trafiliśmy razem do klasy i on zwrócił na mnie uwagę. Mówił, że jestem ładna, że bardzo mnie lubi. Wiem, że zakochał się, tylko nigdy nie potrafił mówić tego wprost. Uznałam, że jesteśmy jednak za młodzi, zmieniłam zachowanie, a on zmartwiony, że go olewam. Chcę krzyczeć, że mi na nim zależy, ale ukrywam to, a nawet napisałam mu, że nie mogę być jego przyjaciółką. Chyba przesadziłam, czuję się podle, bo to cudowny chłopak. Nic teraz nie wiem.
Gimnazjalistka
Zagadać do niego?
Wszystko, na co się odważałam, to spojrzenia w jego stronę, chociaż po wakacjach zaczęłam się też uśmiechać. Uznałyśmy z koleżankami, że można do niego napisać. Odpisał od razu. Ale chwila mojej nieuwagi, a one napisały głupotę, o co się wściekłam. Bałam się go spotkać w szkole, że mnie wyśmieje z kolegami, ale nic się nie stało. Wczoraj w szkole go unikałam, bałam się że rozpowiedział to swoim kolegom i że będą się śmiać ze mnie. Z jednej strony, on już mnie kojarzy, pomimo tego głupiego żartu wyszłam może nawet na wesołą dziewczynę, ale może nie nazbyt mądrą. Chcę do niego zagadać, prze-prosić za tamtą odzywkę. Wyjdę na kobietę z dystansem do siebie a w normalnej rozmowie pochwale się rozumem. Tylko czy to jest dobry pomysł? Może lepiej to zostawić?
17-latka
Najpopularniejsze
- Majowy "Mały Gość" już w sprzedaży
- Śmierć śmierci
- Jak czuł się Piotr?
- Poszedł, zdradził i wydał Pana Jezusa
- Zatrzymaj się nad Bożym Sowem
- Ci, co są w niebie, są bardzo blisko. Bliżej niż wtedy, kiedy z nami żyli na ziemi.
- Mój święty brat bliźniak
- Prosić czy nie prosić?
- 20 kwietnia Zmartwychwstanie Pańskie
- 20 kwietnia Zmartwychwstanie Pańskie
