wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3570 | WYNIKÓW
Wakacje, świat od podwórka
Jedna z dziewcząt napisała list do Izy Paszkowskiej. A tak przy okazji, od zeszłego numeru rubryka „Darmowe korepetycje” zmieniła nazwę na „Kochane problemy”. Tak nazywa się też cotygodniowa audycja w radiu eM. Jeśli ktoś miałby ochotę jej posłuchać, to informacje znajdzie na str. 37. Ale wracam do listu. Nastolatka pisze tak: „Nadchodzi lato, a ja nie wiem, jak uwolnić się od internetu. Dosłownie każdą wolną chwilę spędzam w domu przy komputerze.
Niezadowolona mama
Moja mama nie jest zadowolona, że mam tę dziewczynę i że ją mam. Pewnie by wolała, bym siedział w domu, by mnie nie ciągnęło bez końca do niej. Ciągle mnie straszy, że mnie nie puści. Rodzice mojej dziewczyny traktują mnie inaczej, cieszą się, że coś tam pomogę itd. Dla ojca nie ma problemu, że mam dziewczynę, ale mama wciąż ma jakieś ale.
16-latek
Siostry- różne osoby
Denerwuje mnie, że młodsza o rok siostra lepiej radzi sobie w życiu. Jest swobodna, biega po sklepach, ma wiele koleżanek, nie zwierza się z wszystkiego rodzicom. Ja lubię książki, nie przepadam za wychodzeniem, o wszystko pytam rodziców. No i jest problem, bo im nie podoba się wybrany przeze mnie kierunek studiów. A ja jestem pewna, że to coś dla mnie. Chciałabym być tak swobodna jak siostra.
17-latka
Beznadziejna sytuacja
Jestem jakaś dziwna. Marzę o uczuciu, nie mogę się go doczekać, a jednocześnie odrzucam chłopaków, którzy wykazują zainteresowanie. Często są to bardzo wartościowe osoby. Tymczasem ja zakochałam się beznadziejnie w przyjacielu i to jest uczucie bez szans, bo mi to sam powiedział, bo ma dziewczynę. Tęsknota za uczuciem mnie męczy, a jednocześnie odrzucam, czyli totalna głupota i sama nie wiem, jak ten problem rozgryźć.
Licealistka
Kto z kim usiądzie?
Mamy w klasie problem. Bo jeszcze miesiąc nauki i po wakacjach będziemy w gimnazjum. Powstał spór o to, która z którą będzie siedziała. Kilka dziewczyn się umówiło, że usiądą razem, inne czują się oszukane. Atmosfera jest coraz gorsza i boję się, że zakończymy podstawówkę skłócone. Ja staram się nie brać w tym udziału, ale taka postawa też się dziewczynom nie podoba. Jak można zaradzić tej przykrej sytuacji?
Szóstoklasistka
Jutro będzie lepiej
Mieliśmy sprawdzian. Strasznie się denerwowaliśmy. Nauczycielka wyszła z klasy i wszyscy rzucili się do ściągania. Widziałam, że moja przyjaciółka też to robi. Ale jednocześnie żądała, bym jej pomogła. Ja sama byłam w nerwach, bo coś mi nie pasowało. Nawet zajrzałam o zeszytu, przez co mam straszne wyrzuty sumienia. Po sprawdzianie koleżanka przestała się do mnie odzywać. Strasznie mnie te problemy przygniotły, nie wiem, jak iść jutro do szkoły.
13-latka
Granice buntu
Jeden z kolegów w klasie przestał chodzić do kościoła i na religię,, ogłosił że jest niewierzący. Problem w tym, że to jedyny nieużywający wulgaryzmów, zachowujący się w normach. Gdyby nie jego szydrstwa z Kościoła, z księży, to lubiłabym go. On jeden ma szersze zainteresowania, mówi, że zachowania kolegów, którzy go wyzywają tylko potwierdza go z decyzji. Nie mam za bardzo z kim w klasie pogadać, a on tak atakuje wiarę.
Gimnazjalistka
Wszystko ma swój czas...
Dawna przyjaciółka ma teraz własne problemy. Dojeżdża do innego gimnazjum, wstaje bardzo wcześnie rano, wraca wieczorem. Nie ma dla mnie czasu, a nasze relacje są już inne. Chciałam się spotkać, ale ona wciąż mówi,
że nie ma czasu. W innej szkole znalazła sobie też swoich przyjaciół, to już nie ta sama osoba. Ja też bardzo się od tamtego czasu zmieniłam. Czy czas naszej przyjaźni jest już skończony?
Gimnazjalistka
Porozumienie z rodzicami
Od dłuższego czasu mam problem z rodzicami. Ja uważam że to oni zachowują się nie fair w stosunku do mnie, bo nie wolno mi wychodzić na dwór ze znajomymi tylko mam się uczyć . Na nic mi nie pozwalają. Rodzice mówią mi, że mam się zmienić, gdyż uważają że nie da sie ze mną porozmawiać bo od razu sie denerwuję. Chciałabym od nich trochę zrozumienia, a mam tylko kary i zakazy.
13- latka.
Zawsze w centrum uwagi
Moim problemem jest to, że lubię być w centrum uwagi. Gdy tylko staniemy w kręgu, to dbam o to, by być najweselsza, bym najwięcej mówiła, skupiała na sobie uwagę. Kogoś coś boli, zaczynam opowiadać o swoich chorobach, ktoś się nie przygotował, mam gotową historyjkę. A gdy cokolwiek mi się przytrafi- dobrego lub złego- muszę opowiedzieć. Koleżanki uważają, że wcale nie jest tak źle. Zdarza mi się, że głośno i złośliwie komentuję czyjąś zła odpowiedź.
Gimnazjalistka
