wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 7591 | WYNIKÓW
Masz skarb
Mam dużą rodzinę, w związku z tym trzeba dużo wydawać na jedzenie, wodę itd. i jest mniej na ubrania, meble. W mojej klasie wszystkie dziewczyny mają super ciuchy, kosmetyki, pięknie urządzone domy, buty za 600 zł, rodziców, którzy dadzą co chcą, a ja swoich nie mogę wybłagać o przemalowanie pokoju z różu, na coś bardziej młodzieżowego, nie mówiąc już o starych meblach. Podobno pieniądze nie są w życiu najważniejsze, ale na pewno ważne. A wysłuchiwanie, jak to koleżanka miała wyjazd do Meksyku, Chin, Stanów Zjednoczonych czy Izraela za 10 000 zł też nie jest przyjemne.
Gimnazjalistka
Granice tolerancji
Bardzo dobrze się uczę , jestem głęboko wierząca, mam cudownego chłopaka, również wierzącego. Moją przyjaciółką jest koleżanka, z którą siedzę w szkolnej ławce. Bardzo się lubimy, jednak jest rzecz, która bardzo nas różni. Jest ateistką. Jestem osobą tolerancyjną i wyrozumiałą, więc szanuje to jaka jest. Jak się ubiera i jakie ma podejście do życia. Ona jednak nie potrafi tego odwzajemnić. Na lekcjach religii się ze mnie naśmiewa, że wierzę w bzdury... Naśmiewa się ze mnie i z mojego chłopaka, a ja nie wiem już jak sobie z tym poradzić...Jestem bardzo wrażliwa i źle to znoszę..
15- latka
Dziecinna i męcząca
Do klasy doszła nowa koleżanka, znam ją w z widzenia, z parafii. Denerwuje mnie to, że cały czas się pyta, czy ją lubię, czy jesteśmy przyjaciółkami, bo ona ma wrażenie że jej nie lubię itd. Poza tym jest miła, tylko trochę dziecinna. Opowiadała mi też o jej problemach z rodzicami. Wtedy robi mi się jej żal. Od pierwszego dnia nalega, żeby się spotkać, choć mówię jej, że nie mogę, jestem już umówiona. Nie mam pojęcia, jak dać jej delikatnie do zrozumienia, że nie chcę żebyśmy były ,, przyjaciółkami na śmierć i życie" wystarczy mi, że jest moją koleżanką.
Nastolatka
Niezdecydowanie
Umówiłam się z koleżanką, że się spotkamy jutro po szkole. Niestety, kilka razy zmieniałam decyzję. W końcu ona się zdenerwowała i powiedziała, że jak tak, to nie, bo ona musi się uczyć. I się troszkę pokłóciłyśmy ( ja mam do tego tendencję ). Przeprosiłam ją. Znowu miałyśmy się spotkać, ale jednak w wakacje w końcu to zrobimy. Nie chcę jej przeszkadzać. Powiadomiłam ją o tym, ale mi nie odpisała. Może nie przyjdzie, bo ja jej już powiedziałam. Teraz czuję się beznadziejnie. Nie mogłam się zdecydować. Dlaczego ja taka jestem? Czy tą "przyjaźń" jeszcze da się odbudować?
12-latka
Można marzyć?
Poznałam chłopaka na obozie. Nie wiem, ile może mieć lat, a tak naprawdę, to nie jestem pewna, co do jego imienia. Podzieliłam się tym co czuję z przyjaciółką, a ona od razu mi powiedziała, że jej też się on podoba. Nie kłóciłyśmy się o niego, tylko rozmawiałyśmy o nim. Trzy razy rozmawiałam z nim, chociaż to ja zagadnęłam dwa razy. Dowiedziałam się, że w przyszłym roku też jedzie na ten obóz. Czy jest sens mieć nadzieję, że mnie pozna? Przyjaciółka przy posiłkach siedziała przodem do niego, a potem mówiła, że prawie ciągle na mnie patrzył. Mam wyrzucić go sobie z głowy?
12-latka
Najpopularniejsze
- Podnośnia statków Niederfinow
- Odkrywaj Jezusa na nowo
- Zamek Królewski w Warszawie
- Rusz na Orszak Trzech Króli
- Pół miliona wiernych na Watykanie
- Najodważniejsi w kościele
- Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
- Nietoperze jak surferzy
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Czujniki na skrzydłach
