wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 721 | WYNIKÓW
Dziecinna reakcja
Niedawno rozmawiałyśmy o wszystkim i nagle padł temat palenia i picia. Przyjaciółka powiedziała, że kiedyś zapaliła, ale tylko z ciekawości i że normalnie nigdy nie będzie paliła. Nagle pojawił się jej przyjaciel, jakby wiedział, o czym mówiłyśmy, zapytał mnie, czy ona paliła, a ona stwierdziła krótko, bym mu powiedziała prawdę. Kiwnęłam głową, on zaklął i odszedł. Wtedy ona do mnie z pretensjami. Więc potem mu tłumaczyłam, że to było tylko raz, z ciekawości. Ale on stwierdził, że świat jest okropny i dzisiaj zamierza się upić. Mam wyrzuty sumienia, że rozbiłam ich przyjaźń, bo ją zablokował na f-b, nie przyjmuje moich tłumaczeń, że ona nie pali!.
Zmartwiona
Jak pogodzić przyjaciół?
Stanowimy grupę kilku przyjaciół. Kolega zauroczył się w jednej z koleżanek i poprosił o chodzenie. Zgodziła się, ale na drugi dzień powiedziała, że się wycofuje, że jest za młoda, bo dopiero w V klasie i nie chce. On się obraził, nazwał kłamczuchą, namawia mnie, bym zerwała z nią kontakt. To samo ona- jest na niego zła, radzi, bym się od niego odsunęła. A ja lubię oboje i chcę im pomóc.
Szóstoklasistka
Niewłaściwa interpretacja
Wiem, że Pani nie pochwala cięcia, które ja stosuję dosyć często. Na jednej ze stron wyczytałam, że cięcie to stary sposób karania samego siebie za grzechy. Jestem osobą bardzo religijną i takie tłumaczenie mocno do mnie przemawia. Przecież mimo starań ciągle wracam do tych samych grzechów, nie potrafię przebaczyć. Czasami czuję się nieszczęśliwa. Nie radzę sobie z wieloma sprawami i dlatego sama sobie wyznaczam karę- cięcie.
Licealistka
