czwartek, 8 października, 2015r.

Hau, Przyjaciele!

Paulina wróciła ze szkoły uśmiechnięta i pełna werwy. Zaraz pobiegłyśmy po Jadzię i razem udałyśmy się na Żołędziową Górkę. Dziewczyny próbowały policzyć, ile dębów tam rośnie, ale miały tyle tematów, że ciągle myliły się im rachunki. Worki szybko zapełniły się żołędziami. Za kilka dni będą zawiezione do leśniczówki. Podobno ma paść nawet rekord, a klasa dziewczyn chce zająć w zbórce pierwsze miejsce. Ale w domu ten temat natychmiast zbladł, bo Kuba przyniósł rewelacyjną wiadomość. Zostanie niedługo ojcem chrzestnym! Starszy kuzyn, Kamil, został dzisiaj ojcem i od razu poinformował Kubę o tym wyróżnieniu. Chłopak miał nietęgą minę, bo nie docierało do niego, jakie są obowiązki chrzestnego. „ Będziesz dbał o religijne wychowanie dziecka”- zwróciła mu uwagę Paulina. „Nie przesadzaj, mój ojciec chrzestny nie wtrąca się w te sprawy.” „Bo wie, że rodzice wypełniają swoje zadanie w tym względzie”- odparowała siostra. „E, to spoko, bo Kamil to stary oazowicz i ministrant.” A tu pod dom zajechał Kamil! Oj, ależ była radość, gratulacje, podziwianie zdjęć, opowieści i mnóstwo śmiechu. A potem wszyscy pojechali podziwiać małego Frania, tylko ja zostałam w domu. A przecież najpiękniej jak mogłam wyrażałam emocje, nie zabrakło ani tańca wokół Kamila, ani skoków, ani szczekania. Trudno, gdy mama i syn pojawią się w domu, to pójdę i liznę niemowlę po policzku. Cześć Astra