wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2284 | WYNIKÓW
Konflikt w rodzinie
Uwielbiam spędzać czas w oratorium. Tam mam przyjaciół, tam jest ksiądz, który mnie rozumie, podobnie jak przyjaciółka. Aż mi się nie chce wracać do domu, gdzie mama ma ciągłe pretensje. Jest przeciwna mojemu zaangażowaniu w oratorium, najchętniej by mi zakazała. Z tego powodu ciągle się kłócimy zamiast się przyjaźnić. Nie potrafię się już mamie zwierzać, bo za dużo między nami nieporozumień, pretensji. Oddalamy się od siebie. Dobrze, że mam wsparcie z księdzu, w przyjaciółce.
Licealistka
Problem z przyjaciółkami
Mam, a właściwie miałam dwie przyjaciółki. Jedna znalazła sobie inną najlepszą przyjaciółkę, i chociaż wmawia mi, że lubi nas obie tak samo, widzę, że przestałam ją obchodzić. Druga może i jest nadal moją przyjaciółką, ale nie ma do mnie zaufania. Swoje tajemnice zdradza każdemu, nawet największym plotkarom w klasie, a mi nigdy nic nie chce powiedzieć. Jest mi przykro, często chodzę przygnębiona z tego powodu. Czuję się samotna. Co zrobić?
Przygnębiona 11-latka
Potrzeba zmiany
Mam sporo koleżanek, ale to nie są przyjaciółki. Wiem, że to moja wina, bo jestem cicha, spokojna, małomówna, nie maluję się, nie witam się z krzykiem i piskiem, nie przepadam za imprezami. No i pewnie dlatego nikomu na mnie nie zależy, żaden chłopak się o mnie nie starał. Jestem z tego powodu coraz bardziej smutna i tym chyba innych bardziej odstraszam. Chcę się zmienić, ale nie wiem, jak się za to zabrać.
Licealistka
Odrzucenie
Moja siostra i kuzynka założyły sobie klub. Bardzo chcę do niego wstąpić, lecz nie zgadzają się. To siostra rządzi kuzynką. Próbowałam wielu sposobów na to, by mnie przyjęły. Niby wiem, że ten klub działa tylko wieczorem, lecz w dzień kiedy jest czas na „zabawę” ze mną, to ciągle mówią tylko o nim mówią, choć uważają że tak nie jest. Czasem popadam nawet w furię. Płaczę z tego powodu, ale i to nie pomaga.
Odrzucona 11-latka
Niedojrzałe zachowanie
Podczas pielgrzymki zainteresował się mną dorosły, wiele lat starszy chłopak. Bardzo pobożny, zaangażowany w Kościele. Nawet rodzice byli oczarowani. Były rozmowy, wyznania, plany. Po zakończeniu pielgrzymki pisaliśmy do siebie, ale pewnego dnia zamilkł. Bez powodu. Czekałam, martwiłam się, pisałam. Nic. Nagle odezwał się, że niby był zajęty, dużo pracy. Było spotkanie wspólnoty w jego mieście. Potraktował mnie chłodno, żadnych wyjaśnień. Teraz zacznę w tym mieście studia. Koleżanka przekonuje, że on nie jest mnie wart, że nie mam go szukać.
Maturzystka
Nie wtrącajcie się
Poznałam chłopaka w 5 klasie i bardzo przyjemnie mi się z nim rozmawiało. Potem koleżanki wszystkim rozpowiedziały, że "jesteśmy razem" i wtedy zaczęły się problemy. Chłopak odsunął się ode mnie, zaczął unikać i nie rozmawialiśmy. Koleżanki postanowiły to naprawić, ale to odsuwało nas jeszcze bardziej. W gimnazjum koledzy stwierdzili, że wybrałam tę klasę z jego powodu, a to nieprawda. Próbowałam mu wszystko wyjaśnić na portalu, ale nie chciał. Co powinnam zrobić, żeby nie utracić tak wartościowego człowieka?
Gimnazjalistka
Młodzi adoratorzy
Jestem osobą radosną, bezpośrednią, więc chyba z tego powodu pojawiło się przy mnie kilku młodszych adoratorów. Żartuję z nimi, wracamy razem ze szkoły, czasami coś wspólnie idziemy załatwić. Jeden żartobliwie nazywa mnie siostrą. Ale bywa, że każdy z nich zaczyna okazywać, że im nie zależy na przyjaźni, tylko na innej relacji. Nie chcę ich gwałtownie odrzucić, ale czuję, że coś jest nie tak. Są dla mnie dobrymi przyjaciółmi, ale o innych układach mowy nie ma.
Licealistka
Przed balem gimnazjalnym
Nie mogę tańczyć poloneza z kolegą, na którego zaproszenie odpowiedziałam pozytywnie. Zaraz tego pożałowałam. Dziś była próba. Kiedy pani wymieniła jego i moje nazwisko, ktoś zarechotał. Mam tego dość. Jest już niemało par, gdzie z różnych powodów nastąpiły zmiany. Ja chyba też mu powiem, że z nim nie tańczę. Trudno, może będzie bardzo zawiedziony, ale ja już naprawdę nie mogę. Myślałam też, żeby nie pójść w ogóle na ten bal, ale już zapłacone, więc odpada.
3-klasistka
Niepotrzebne cierpienie
Przyjaźnimy się w trójkę, my, dwie przyjaciółki od lat i od jakiegoś czasu kolega. Od pewnego czasu chodzi smutny, jakby załamany, więc wyciągnęłam z niego powód takiego zachowania. Jest zakochany w dwóch dziewczynach i na zmianę przekonany, że kocha jedną, to znowu drugą. Przebywając w szkole, cierpi, bo wyobraża sobie, jak mogłoby być cudownie, ale nie wie, z którą. Wiem, że chodzi o nas dwie i pojęcia nie mam jak zareagować. Żadna z nas nie chce bliskiej relacji, cenimy przyjaźń.
Ósmoklasistka
Jezus potrzebuje osła
To było jakieś 14 lat temu. Dostałam wtedy swoje pierwsze zadanie w redakcji „Małego Gościa”. Miałam pojechać do Madzi Buczek, dziewczynki mieszkającej w Łaziskach Górnych na Śląsku. Pamiętam, że kończyło się lato, i że było bardzo ciepło. Na podwórku przed domem, w cieniu wielkiego drzewa, w dziecięcym wózku siedziała mała dziewczynka. Obok mama, tata, babcia i ciocia. W pobliżu biegał mały pies, wesoło merdając ogonem. Madzia miała wtedy osiem lat. Z powodu ciężkiej choroby kości wyglądała na jakieś cztery, pięć.
